ΑΠΟΨΗ: Ενίσχυση των μικρομεσαίων και των εργαζομένων

Ας μην γελιόμαστε, το πρόβλημα της ακρίβειας και του πληθωρισμού δεν θα είναι τόσο παροδικό όσο πολλοί πίστευαν αρχικά. Και δεν είναι μόνο ο πόλεμος στην Ουκρανία… Ο πόλεμος λειτούργησε ως ένας (σημαντικός) καταλύτης. Όμως, όλα δείχνουν ότι η παγκόσμια οικονομία – που πάντοτε κινείται από λιγοστούς μεγάλους «παίκτες» – μετά τα χρόνια της ύφεσης που εκδηλώθηκε στις περισσότερες χώρες του πλανήτη, κινείται πλέον με μεγάλες ταχύτητες προς μία δομική ανακατάταξη. Και ως γνωστόν, οι αναμπουμπούλες… φέρνουν μεγάλα κέρδη. Έχει απόλυτο δίκιο λοιπόν ο Έλληνας πρωθυπουργός που ζητάει πλαφόν στις τιμές και μιλάει για παγκόσμια κερδοσκοπία. Και επιπλέον, έχει κάθε δικαίωμα να διεκδικεί το πλαφόν σε ευρωπαϊκό επίπεδο ως ο ηγέτης μίας χώρας που δέχεται αφόρητες πιέσεις.

Εν πάση περιπτώσει, το θέμα είναι πως ακόμα και αν ο πόλεμος στην Ουκρανία τελειώσει σήμερα, η εξομάλυνση θα καθυστερήσει. Κατά συνέπεια, πρέπει να γίνει ότι είναι δυνατό προκειμένου η ελληνική κοινωνία να αντέξει.

Μία έρευνα που διεξήχθη για λογαριασμό της ΓΣΕΕ, δείχνει ότι το 59% των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα, έχει περιορίσει τη κατανάλωση ακόμα και βασικών ειδών διατροφής. «Πολύ» απάντησε το 26% και «αρκετά» το 33%. Οι εργαζόμενοι αυτοί πρέπει να στηριχθούν. Και πρέπει να στηριχθούν, όχι μόνο γιατί με τα εισοδήματά τους στηρίζουν την αγορά (αυτό το κάνουν όλοι οι εργαζόμενοι) αλλά γιατί με τη δουλειά τους και τις εισφορές τους, στηρίζεται και το σύνολο του δημόσιου τομέα στην Ελλάδα. Τα πράγματα είναι απλά: Εάν καταρρεύσει ο ιδιωτικός τομέας θα καταρρεύσει και ο δημόσιος.

Η αναμενόμενη αύξηση του κατώτατου μισθού, στην παρούσα φάση δεν επαρκεί. Η κυβέρνηση οφείλει να σκεφθεί και άλλες λύσεις, όπως θα ήταν για παράδειγμα κάποιες φορολοελαφρύνσεις των μικρομεσαίων επιχειρήσεων που όμως, ισόποσα θα περνούν ως επιπλέον εισόδημα στους εργαζόμενους των επιχειρήσεων. Και κάτι ακόμα: Δεν είναι δυνατόν, η επιχειρηματικότητα να στενάζει και ο τραπεζικός κλάδος να κρατάει κλειστές τις στρόφιγγες. Αντιμετωπίζουμε μία κατάσταση έκτακτης ανάγκης και συνεισφορά πρέπει να έχουν όλοι και όχι μόνο ο κρατικός κορβανάς (που στο κάτω – κάτω είναι κορβανάς των ίδιων των πολιτών).