Μια τραυματική ιστορία από το παρελθόν…

Μία τραυματική ιστορία από το παρελθόν έχει δει το φως σχετικά με την οικογένεια της κατηγορούμενης 33χρονης μητέρας Ρούλας Πισπιρίγκου, η οποία κατηγορείται για την ανθρωποκτονία της 9χρονης κόρης, στις 29 Ιανουαρίου του 2022. Την ώρα που η 33χρονη βρίσκεται στο κάδρο των ερευνών από τις Διωκτικές Αρχές και για τους τρεις πλέον θανάτους των μικρών παιδιών της, οι συνειρμοί οδηγούν μοιραία στο έγκλημα που συγκλόνισε την Πάτρα τον Ιούλιο του 1965. Το όνομά της, άλλωστε, κουβαλάει ένα σκληρό γεγονός που φαίνεται να τη στοιχειώνει.

Πριν από 67 χρόνια, ο παππούς της Ρούλας Πισπιρίγκου, είχε στραγγαλίσει τη συνονόματη γιαγιά της, στο Ρίο, συγκλονίζοντας τότε την Πάτρα και το πανελλήνιο.

Τα όσα είχαν βιώσει τότε ως μικρά παιδιά αλλά και οι περιγραφές των μεγαλυτέρων για πολλά χρόνια μετά, ηχούν ξανά ζωντανά στα αυτιά τους. Πρόκειται για συμπολίτες που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στην περιοχή της Αγίας Αλεξιώτισσας, οι οποίοι ανασύρουν τις μνήμες τους στην «Γ» όλα όσα είχαν συμβεί τότε.

«ΤΗΝ ΕΠΝΙΞΕ ΑΠΟ ΖΗΛΙΑ»

«…Ο Παναγιώτης ήταν από καλή οικογένεια, ήταν νοικοκυραίοι άνθρωποι. Ερωτεύθηκε τη Σωτηρία, μια πανέμορφη κοπέλα, την παντρεύτηκε στα 18 του χρόνια και από παθολογική ζήλια την έπνιξε. Όπως είχαμε ακούσει τότε -και μας είχε κάνει μεγάλη εντύπωση- ήταν ότι τη ζήλευε παθολογικά. Της είπε, πάμε μια βόλτα και εκεί την έπνιξε…», μας εξιστορείται μια 91χρονη σήμερα γυναίκα για τα όσα είχαν συμβεί στη γειτονιά της. Και προσθέτει: «Στην κηδεία είχαν εκτυλιχθεί πρωτοφανείς σκηνές με την μητέρα της Σωτηρίας, την Έλσα να ουρλιάζει «γιατί σκότωσες την κόρη μου…;» Είχε γίνει θόρυβος και τότε, αλλά καμία σχέση με το σάλο που γίνεται σήμερα στην υπόθεση της εγγονής του με τα τρία παιδιά», αναφέρει.

Μια άλλη μαρτυρία, ανέφερε τα εξής: «…Ήμουν 8 χρονών τότε όταν είχε ακουστεί στην Πάτρα το έγκλημα. Η Σωτηρία ήταν μια καλλονή, όπως και η μαμά της η Έλσα. Ο Παναγιώτης έμενε σε σπίτι κοντά στο κέντρο Κρεμανταλά, το οποίο σήμερα έχει κατεδαφιστεί και έχει ανεγερθεί πολυκατοικία. Τον θυμάμαι, ήταν από καλή οικογένεια και ερωτεύθηκε τη Σωτηρία, πριν πάει στρατιώτης. Όταν ήταν στον στρατό είχαν χωρίσει προφορικά -όπως άκουγα τότε- πως τη ζήλευε. Πήγε μια μέρα στο σπίτι που έμενε και είπε πως θα πάρει τη Ρούλα να την πάει μια βόλτα. Μετά παγώσαμε όλοι όταν μάθαμε πως την στραγγάλισε. Τον γιο της, τον μεγάλωσε η γιαγιά του, με πολλή αγάπη και φροντίδα παρά τον ανείπωτο πόνο για την απώλεια της νεότατης κόρης της με τόσο τραγικό τρόπο».

ΤΙ ΑΝΕΦΕΡΑΝ ΤΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ

Σύμφωνα με δημοσιεύματα της εποχής, ο 18χρονος τότε Παναγιώτης Πισπιρίγκος στις 27 Φεβρουαρίου 1962 μέσα στο Τμήμα Μεταγωγών, την ανήλικη Σωτηρία, παρά τις σφοδρές αντιδράσεις των γονιών της και απέκτησαν έναν γιο.

Τα προβλήματα στο ζευγάρι ήταν έντονα, ο Παναγιώτης ζήλευε την καλλονή σύζυγό του, με συνέπεια οι καυγάδες του ζευγαριού να αποτελούν μέρος της καθημερινότητάς τους.

Τελικά, η νεαρή κοπέλα ζητά διαζύγιο και φεύγει για το πατρικό της, κάτι που δεν αποδέχεται ποτέ εκείνος. Τρεις μήνες μετά τον χωρισμό τους, βρίσκονται αντιμέτωποι στο δικαστήριο όπου εκδικάζεται η υπόθεση επιμέλειας του παιδιού, το οποίο παίρνει τελικά ο Παναγιώτης και το αφήνει στην αδελφή του, για να το μεγαλώσει μαζί με τους γονείς του. Μόλις δεκαπέντε ημέρες πριν από τον φόνο, ο Παναγιώτης παίρνει ετήσια αναβολή στράτευσης επικαλούμενος «νευροψυχικές διαταραχές» ή, όπως λέει η επίσημη διάγνωση, «ως πάσχων μεταδιασειστικών αιτιάσεων μετά τάσεων νευρωτικής εποικοδομήσεως».

Μόλις δύο ημέρες μετά την τελευταία δικαστική αντιδικία τους, με εκατέρωθεν μηνύσεις για μοιχεία και συκοφαντική δυσφήμηση, ο Παναγιώτης ζητά, την Τετάρτη 21 Ιουλίου 1965, από τη Σωτηρία να πάνε κάπου για να μιλήσουν, σε μια νέα προσπάθεια επανασύνδεσης.

Παρά την αντίθετη άποψη κοντινών της ανθρώπων που την συμβούλευαν, «καλύτερα να μην πας, δεν ξέρεις τι σου συμβαίνει», η Σωτηρία απαντά: «Δεν βαριέστε. Θα πάω και ίσως βγει κάτι καλό».

Έτσι, φθάνει στο ραντεβού θανάτου, σε μια απομονωμένη τοποθεσία στις εγκαταστάσεις Ρέστη στο Ρίο, δίπλα στη θάλασσα και, κατά τη διάρκεια της συζήτησής τους, τη στραγγάλισε. Τα ξημερώματα της επόμενης ημέρας, πήγε αρχικά στο σπίτι του γαμπρού του και στις 2.30 τα ξημερώματα παραδόθηκε στην Αστυνομία.

Οδηγούμενος ενώπιον του εισαγγελέα γλίτωσε από λιντσάρισμα κοινού και συγγενών του θύματος με τη βοήθεια της αστυνομίας. Κατά τη διάρκεια της δίκης δεν έδειξε καμία μεταμέλεια, ενώ παράλληλα μαίνεται ο πόλεμος ανάμεσα στις δύο οικογένειες. Τελικά, ο Παναγιώτης Πισπιρίγκος καταδικάζεται σε ισόβια, αλλά αποφυλακίζεται 15 χρόνια αργότερα, το 1980, λόγω καλής διαγωγής.

Το μόλις 14 μηνών παιδί τους κατά την εποχή του φόνου, Ανδρέας, όταν παντρεύεται και κάνει κοριτσάκι, του δίνει το όνομα Ρούλα, ίσως τιμώντας έτσι την δολοφονημένη μητέρα του Σωτηρία (Σωτηρούλα). Πρόκειται για την 33χρονη Ρούλα Πισπιρίγκου, η οποία κατηγορείται για το φόνο του 9χρονου παιδιού της, παρά το γεγονός ότι η ίδια δηλώνει ότι είναι αθώα.