«Εγκατεστημένες επιχειρήσεις οδηγούνται σε ασφυξία»

Κοινοβουλευτική ερώτηση με θέμα τις υπέρογκες επιβαρύνσεις των εγκατεστημένων επιχειρήσεων στις Βιομηχανικές Επιχειρήσεις (ΒΙ.ΠΕ.) της χώρας κατέθεσαν οι Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Γιάννης Σαρακιώτης (Φθιώτιδας), Αλέξης Χαρίτσης (Μεσσηνίας) και Χάρης Μαμουλάκης (Ηρακλείου).

Στην ερώτηση, η οποία προσυπογράφεται από ακόμη 30 Βουλευτές του κόμματος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, επισημαίνεται μεταξύ άλλων ότι το κόμμα «είχε εγκαίρως επισημάνει ότι με το νόμο του 2022 για τα Επιχειρηματικά Πάρκα αγνοούνταν τα δικαιώματα των ήδη εγκατεστημένων επιχειρήσεων, προς όφελος μιας άλλης ιδιωτικής επιχείρησης (ΕΤΒΑ- ΒΙ.ΠΕ.)» .

Οι βουλευτές εκτιμούν ότι «η ευνοϊκή μεταχείριση της ΕΤΒΑ, ο εξοβελισμός των ιδιοκτητών γης από τη διαχείριση των ΒΙ.ΠΕ. και η δημιουργία ενός υπερσυγκεντρωτικού συστήματος λήψης αποφάσεων ‘για τους επιχειρηματίες χωρίς τους επιχειρηματίες’ θα έχει ως αποτέλεσμα «την αποχώρηση δεκάδων επιχειρήσεων από τη χώρα και την οριστική αποεπένδυση».

Μόλις τρεις μήνες μετά την ψήφιση του νόμου με τις ψήφους αποκλειστικά της συμπολίτευσης, οι εγκατεστημένες επιχειρήσεις στις ΒΙ.ΠΕ. αναφέρονται σε «λογαριασμούς-φωτιά που αποστέλλονται από την Ε.Τ.Β.Α.» με «υπερδιπλάσιες κοινόχρηστες δαπάνες, σε σχέση με τις προηγούμενες περιόδους». Παράλληλα, όπως αναφέρουν: «Η κτήση γης έχει καταστεί ουσιαστικά αδύνατη, καθώς πλέον ενοικιάζεται μόνο για 20 χρόνια, ενώ το κόστος έχει εκτοξευθεί. Για παράδειγμα, στη ΒΙ.ΠΕ. Πατρών ζητούνται 67.000 ευρώ/στρέμμα για 20ετή χρήση ή 0,28 ευρώ/μ2 μηνιαίως για ενοικίαση. Είναι χαρακτηριστικό ότι, πριν το τελευταίο καταστροφικό νομοσχέδιο, το τίμημα για την πλήρη πώληση ανερχόταν στα 40.000-50.000 ευρώ».

Ενδεικτικό είναι και το μείζον ζήτημα των ανταποδοτικών υπηρεσιών και των αντιστοίχων δημοτικών τελών, καθώς έχει επιτραπεί στην ΕΤΒΑ-ΒΙ.ΠΕ., με χαρακτηριστική περίπτωση τη ΒΙ.ΠΕ. Πατρών, να αναλάβει την ευθύνη της παροχής υπηρεσιών καθαριότητας, φωτισμού κοινοχρήστων χώρων και συλλογής απορριμμάτων μαζί με τα ανταποδοτικά τέλη.

«Με αυτόν τον τρόπο, οι Ο.Τ.Α. χάνουν μεγάλο μέρος των εσόδων τους, ενώ την ίδια στιγμή προστίθεται ένα ακόμη γραφειοκρατικό εμπόδιο στις επιχειρήσεις, οι οποίες υποχρεούνται να ενεργήσουν οι ίδιες, ούτως ώστε να αποφύγουν ‘διπλοχρεώσεις’» αναφέρουν οι κ.κ. Σαρακιώτηε, Χαρίτσηε και Μαμουλάκης, καταλήγοντας:: «Σαν να μην έφθαναν οι πολλαπλές οικονομικές δυσχέρειες των επιχειρήσεων, εξαιτίας κυρίως της εκτόξευσης του κόστους παραγωγής, το Υπουργείο προσθέτει νέα εμπόδια στις προσπάθειες επιβίωσής τους».