Πλήθος κόσμου συνόδευσε την αρχόντισσα της Πάτρας Βάσω Μεντζελοπούλου στην τελευταία της κατοικία

Της Ελένης Α. Γεωργοπούλου

«Για όλους ήσουν και θα παραμείνεις η αγαπημένη μας «κυρα-Βάσω» με το «Κ» κεφαλαίο. Ήσουν αρχόντισσα, αγέρωχη, δυναμική, γενναιόδωρη, μια πραγματική κυρία…».

Με αυτά τα λόγια και με έντονη συγκινησιακή φόρτιση αποχαιρέτησε την αγαπημένη του μητέρα, ο γιος της Αλέξης Μεντζελόπουλος καταθέτοντας πως ο πόνος της απώλειάς της παρά την προχωρημένη της ηλικία και την γεμάτη ζωή που είχε, είναι βαρύς για όλη την οικογένεια, αλλά και για όλους όσοι την αγάπησαν και την θαύμαζαν.

Ο επίλογος για την δυναμική γυναίκα που υπήρξε γενναιόδωρη και προσέφερε στον άνθρωπο γράφτηκε χθες στις 12 το μεσημέρι από τον Ιερό Ναό του Αγίου Ανδρέου Πατρών, παρουσία εκπροσώπων από όλη την πατραϊκή κοινωνία.

Άνθρωποι της πολιτικής, της αυτοδιοίκησης Α’ και Β’ Βαθμού, του επιχειρηματικού κόσμου, κοινωνικών φορέων και εθελοντικών οργανώσεων ήταν εκεί για να καταθέσουν τον σεβασμό τους στην εκλιπούσα συνοδεύοντάς την στο τελευταίο της ταξίδι με ένα χειροκρότημα τιμής.

Την εξόδιο ακολουθία τέλεσε ο Μητροπολίτης Πατρών Χρυσόστομος συμπαραστατούμενος από τον Επίσκοπο Κερνίτσης Χρύσανθο και αρκετούς ιερείς, ενώ στον επικήδειο λόγο του ο Σεβασμιώτατος ανέφερε πως η εκλιπούσα προσέφερε στη ζωή της ένα έργο θεάρεστο, εστιάζοντας στην αφοσίωσή της στην οικογένειά της, στην ευπρέπεια και στην φιλανθρωπία της.

«ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΣΑΣ ΕΥΓΝΩΜΟΝΕΙ»

«Σήμερα, το Πανεπιστήμιο Πατρών πενθεί γιατί έχασε έναν ακούραστο στυλοβάτη» ανέφερε στην συνέχεια ο πρύτανης Χρήστος Μπούρας μεταφέροντας στην οικογένεια της εκλιπούσης τα συλλυπητήρια όλης της πανεπιστημιακής κοινότητας. «Χωρίς την οικογένεια Μεντζελόπουλου το Πανεπιστήμιό μας θα ήταν μικρό και μίζερο διότι με τις χορηγίες και τις δωρεές-υποτροφίες σας εκατοντάδες φοιτήτριες και φοιτητές κατάφεραν να σπουδάσουν και να συνεχίσουν τις σπουδές τους. Σας μεταφέρουμε τα ειλικρινή συλλυπητήρια, την ευγνωμοσύνη μας και την ευχή ότι το έργο και η συνεισφορά της οικογένειας θα συνεχιστεί» τόνισε.

«ΦΩΤΕΙΝΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ»

Ο πρόεδρος της Ελληνικής Αντικαρκινικής Εταιρείας Ευάγγελος Φιλόπουλος εξήρε την προσφορά της εκλιπούσας στον αντικαρκινικό αγώνα και τόνισε: «Οφείλουμε να θεσμοθετήσουμε ή να βρούμε μια διέξοδο ώστε το όνομά της να παραμείνει στην μνήμη των νεοτέρων ως ένα φωτεινό παράδειγμα».

«Θα ζεις πάντα στις καρδιές μας» ανέφερε ο πρόεδρος του τοπικού παραρτήματος της Αντικαρκινικής, Αθανάσιος Αργυρίου, κάνοντας ιδιαίτερη αναφορά στο τεράστιο έργο της από την ίδρυση του παραρτήματος μέχρι το τέλος.

«ΗΤΑΝ Η ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΟΜΙΛΟΥ ΜΑΣ»

«Η ενασχόληση με τον κοινωνικό εθελοντισμό ήταν το στοιχείο που έλαμψε στην προσωπικότητα της Βάσως Μεντζελοπούλου, η οποία μέχρι πρόσφατα ήταν ενεργά παρούσα στην κοινωνία μας» ανέφερε η πρόεδρος Ελένη Γκέκα, εκφωνώντας επικήδειο λόγο εκ μέρους όλων των μελών του Σοροπτιμιστικού Ομίλου Πάτρας «Δανιηλίς», στον οποίο ήταν ιθύνων νους και η «ψυχή» του.

Χαρακτήρισε καθοριστική τη συμβολή της στην υλοποίηση κοινωφελών δράσεων για την υποστήριξη των γυναικών και κοριτσιών, σε εκπαιδευτικό, κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο. Αναφέρθηκε στην πρωτοβουλία της να δημιουργηθεί το λεύκωμα των 30 ετών της δράσης του Ομίλου προσφέροντας το αρχειακό της υλικό, στην παρουσία της σε όλες τις δράσεις, μια παρουσία που θα μείνει ανεξίτηλη στην πατραϊκή κοινωνία.

«Σ’ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ»

Εκ μέρους του Συνδέσμου των Αποφοίτων της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας, η Λ. Αθανασοπούλου εξήρε την προσωπικότητα και την προσφορά της, λέγοντας: «Σε ευχαριστούμε για όλα όσα πρόσφερες από το 1985 μέχρι σήμερα στον σύνδεσμό μας. Η Πάτρα χάνει μια αξιοπρεπή κυρία με απεριόριστη προσφορά. Καλό παράδεισο!». Δεκάδες στεφάνια κατατέθηκαν στη σορό της, ενώ έγιναν καταθέσεις στη μνήμη της στην Αντικαρκινική Εταιρεία.

«Αντίο, μάνα! Σ’ ευχαριστώ γιατί στάθηκες βράχος στη ζωή μας»

«Μάνα, ήρθαν σήμερα όλοι εδώ να σε τιμήσουν γιατί ήσουν σ’ όλη σου τη ζωή μια γυναίκα άξια τιμής και θαυμασμού. Πρώτος από όλους σε θαύμαζα εγώ για την ακεραιότητα του χαρακτήρα σου, για το τσαγανό σου, για την αφοσίωσή σου στα παιδιά σου και την οικογένειά σου, η οποία ήταν πάνω από όλα για σένα. Πάσχιζες για να είναι ενωμένοι και δυνατοί οι κρίκοι της οικογένειάς σου. Μας έμαθες να αγαπάμε, να δουλεύουμε, να προσφέρουμε στο συνάνθρωπο. Μας δίδαξες την αλληλεγγύη, την αξιοκρατία και την δικαιοσύνη. Ήσουν υποδειγματική σύζυγος και μητέρα, με την υπομονή και επιμονή σου να μας κάνεις καλύτερους ανθρώπους. Πώς τα κατάφερνες να φέρνεις την ειρήνη μέσω πολέμου! Είχες έναν μαγικό τρόπο να τα κάνεις όλα εύκολα, είχες τη λύση σε κάθε πρόβλημα, ήξερες να μαλακώσεις τα προβλήματα, να σβήσεις τα άσχημα, να ξορκίσεις με το χαμόγελο και τη σοφία σου κάθε κακό. Ήθελες να αγαπάς απεριόριστα, να ξεχνάς, να συγχωρείς και αυτό το φως που είχες στην καρδιά σου ήταν μεταδοτικό και το προσέφερες παντού απλόχερα. Τώρα, φεύγεις και αφήνεις ένα τεράστιο κενό. Μάνα, θέλω να σου πω πόσο σ’ αγαπώ και πόσο σ’ ευχαριστώ γιατί στάθηκες βράχος ακλόνητος στη ζωή μου και τη ζωή όλων μας και ένα συγγνώμη για όσες φορές σε πίκρανα. Είμαι τυχερός που με γέννησες εσύ. Να ξέρεις πως στους τοίχους του ξενοδοχείου που στήριξες τόσα χρόνια είναι κεντημένα σταυροβελονιά το γέλιο, το βλέμμα, η φωνή σου μα πιο πολύ κολλημένα στα φύλλα της καρδιάς μας. Αντίο, μάνα! Έχεις κερδίσει την αιωνιότητα. Παρά την προχωρημένη ηλικία και την γεμάτη ζωή που έζησες ο χαμός είναι πολύ βαρύς και δεν είναι εύκολο να το διαχειριστούν όσοι σε αγάπησαν» ανέφερε στον αποχαιρετιστήριο λόγο του ο Αλέξης Μεντζελόπουλος.

«ΓΙΑΓΙΑ ΜΟΥ, ΕΙΜΑΙ ΤΥΧΕΡΟΣ ΠΟΥ ΣΕ ΕΙΧΑ»

«Η γιαγιά μου ήταν αυτή που κράταγε την οικογένειά μας ενωμένη όλα τα χρόνια», ανέφερε ο Φάνης Αλ. Μεντζελόπουλος περιγράφοντας την στενή σχέση που είχαν αναπτύξει μεταξύ τους από όταν ήταν μικρό παιδί.

«Πριν από μερικούς μήνες είχαμε πάει να διαλέξεις δώρα για όλους στα μαγαζιά καλοντυμένη όπως πάντα. Πριν από μερικές εβδομάδες είχαμε ανέβει στην ταράτσα του ξενοδοχείου να δούμε το ηλιοβασίλεμα… Έχεις αφήσει σε όλους μας ευχάριστες αναμνήσεις. Γιαγιά μου, αντίο! Είμαι πολύ τυχερός που σε είχα», κατέληξε.

«ΜΑΣ ΑΦΗΣΕΣ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ»

Μ’ ένα παραμύθι που τους μάθαινε όταν ήταν μικρά παιδιά αποχαιρέτησε την γιαγιά του ο εγγονός της Θεόδωρος Ηλία Μεντζελόπουλος. Ηρωίδα του παραμυθιού ήταν, όπως είπε, η ίδια που παρά τις δύσκολες συνθήκες σπούδασε, δούλεψε και έδωσε αγώνες όχι μόνο για τις γυναίκες αλλά και τους άνδρες, αφήνοντας πίσω της μια σημαντική κληρονομιά, τους αγώνες της…