«Έκανα 25 χειρουργεία και δε με έχουν πάρει ένα τηλέφωνο, επτά μήνες μετά παλεύω ακόμα να περπατήσω»

Περίπου επτά μήνες μετά την τραγωδία στα Τέμπη, οι εφιαλτικές μνήμες για όσους βίωσαν τη σφοδρή μετωπική σύγκρουση των δύο αμαξοστοιχιών, δεν σβήνουν ούτε από τη μνήμη αλλά ούτε και από το σώμα όσων διασώθηκαν.
Η Ντίνα Μαγδαλιανίδη, μια από τις πολυτραυματίες της αμαξοστοιχίας η οποία ταξίδευε στη θέση 22 του δεύτερου βαγονιού, δηλώνει πως νιώθει «τυχερή γιατί παρά τον πόνο στους 7 μήνες -γιατί δεν υπάρχει μια μέρα που να μην πονάω- είμαι ζωντανή».

Όμως, η 26χρονη τονίζει ότι το κράτος ολιγωρεί καθώς μπορεί να υπάρχει θεωρητικά η στήριξη από τον ΕΟΠΥΥ αλλά με δεδομένο ότι η ίδια δεν αυτοεξυπηρετείται, καθιστά την ατελείωτη γραφειοκρατία ως μία ακόμα επίπονη διαδικασία.

Παράλληλα, η ίδια καταγγέλλει πως δεν την πήρε τηλέφωνο κανένας, αλλά ότι μόνη της βρήκε ψυχολόγο με τη βοήθεια της οικογένειάς της και του εργοδότη της.

«Προσπαθούσα να συρθώ, έσπαγαν τζάμια, έπεφταν πάνω μου πράγματα. Αυτό οδήγησε σε περισσότερα κατάγματα. Με βρήκαν κάτω στο ρέμα που καιγόταν, μαζί με άλλα 5 παιδιά τα οποία ήταν σε σοβαρή κατάσταση στη ΜΕΘ», όπως σημειώνει.

Η 26χρονη έχει κάνει 25 χειρουργεία και πρέπει να κάνει άλλα 5. «Είχα κάνει βλάβη και στους πνεύμονες γιατί μπήκαν κάποια πλευρά. Έσπασα όλη την ωμοπλάτη, κάποιους σπονδύλους, την μέση. Τα χειρουργεία συνεχίζονται, ακόμα παλεύω να περπατήσω».

Η 26χρονη έχει στο πλευρό της μόνο την οικογένεια και τους φίλους της. Πληρώνει η ίδια τα κοστοβόρα φάρμακά της, ενώ η μητέρα της έχει σταματήσει να εργάζεται για να είναι στο πλευρό της. «Μας είπαν από τον ΕΟΠΥΥ πως πρέπει να μαζέψω όλες τις αποδείξεις, γνωματεύσεις γιατρών και όσα εγκριθούν, θα πάρω την αποζημίωση πίσω», αναφέρει η ίδια στο Open.

Όπως εξηγεί από την πλευρά του ο Γιώργος Ηλιόπουλος, δικηγόρος του συλλόγου «Τέμπη 2023» σύμφωνα με τον νόμο που ψηφίστηκε μετά το δυστύχημα, όλα αυτά θα έπρεπε να καλύπτονται από τον ΕΟΠΥΥ και με φροντίδα του ΕΟΠΥΥ.

«Βλέπω εφιάλτες. Δυστυχώς ζω με φάρμακα για να έχω την διανοητική μου κατάσταση σταθερή. Θα ήθελα πολύ να δώσω φως και στα υπόλοιπα παιδιά που αγωνίζονται όπως και εγώ. Είτε είναι στην εντατική είτε έχουν τραύματα παρόμοια με τα δικά μου».

Όπως αναφέρει η Ντίνα Μαγδαλιανίδη, όλα τα χρωστάει στον εργοδότη της ο οποίος την στηρίζει οικονομικά στα ζητήματα της υγείας.

«Θεωρητικά έχουμε στήριξη στον ΕΟΠΥΥ αλλά πέρα από τις αποδείξεις που πρέπει να μαζέψουμε, χρειαζόμαστε και τις γνωματεύσεις. Έχουμε περάσει από πάρα πολλούς γιατρούς που πρέπει να ξαναβρώ για να μου ξαναγράψουν τις γνωματεύσεις και να πάρω τα φάρμακα. Θα με βοηθούσε εάν γινόταν αυτόματα η διαδικασία, με τον ΑΜΚΑ. Δεν μπορώ να αυτοεξυπηρετούμαι σε πάρα πολλά πράγματα», συνεχίζει.

Σε ερώτηση εάν έχει ψυχολογική υποστήριξη αναφέρει: «Μετά την νοσηλεία μου στο Παπανικολάου, στην πλαστική χειρουργική, βρήκαμε εκεί έναν καλό ψυχίατρο και βρήκα και ψυχολόγο μόνη μου. Δεν με πήρε κάποιος τηλέφωνο».

Η 26χρονη ζητάει να γίνονται κάποιες διαδικασίες αυτόματα. «Μέσω του ΑΜΚΑ μου να παρέχουν τα χρήματα και όχι να πρέπει να πληρώσω εγώ την κλινική ή τα φάρμακα και μετά να τα πάρω πίσω γιατί εγώ μπορεί να μην έχω καν αυτή τη δυνατότητα».