Ο Πατρινός συγγραφέας, Παντελής Μαυρομμάτης, δημιουργός της πρώτης ολοκληρωμένης λογοτεχνικής τριλογίας τρόμου στην Ελλάδα συστήνεται στη «Γνώμη»

Η Παράνοια σε… οδηγεί στη Νεκρόπολη κι εκεί έρχεσαι αντιμέτωπος με τη… Μοχθηρία! Γκόθικ αλληγορικά και πολυδιάστατα μυθιστορήματα παράνοιας, τρόμου και φαντασίας σε ένα σκοτεινό και αφιλόξενο ατμοσφαιρικό περιβάλλον, γεμάτο κλειστοφοβικές περιγραφές και εικόνες που δημιουργήθηκαν από την κινηματογραφική πένα του Πατρινού συγγραφέα, Παντελή Μαυρομμάτη, ο οποίος συστήνεται στη «Γνώμη».

Ο Παντελής Μαυρομμάτης που παρουσιάζει πανελλαδικά την πρώτη ολοκληρωμένη τριλογία ελληνικής λογοτεχνίας τρόμου «ΜΟΤΕΛ 430-71» από τις εκδόσεις «πηγή» αποκαλύπτει την πηγή της έμπνευσής του, αλλά και την τεχνική της γραφής του, η οποία κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη μέχρι και την τελευταία λέξη! Ό ίδιος λατρεύει τους συγγραφείς του φανταστικού της παλιάς σχολής, έχοντας ως ίνδαλμά του τον H.P. Lovecraft και είναι φανατικός οπαδός της μουσικής χέβι μέταλ. Δεν περνάει μέρα που να μην ασχοληθεί με τη βιβλιοθήκη του, την οποία εκτός των άλλων κοσμούν διάφορες μινιατούρες του Κθούλου. Αρθρογραφεί στο λογοτεχνικό site «Authoring Melodies», ενώ τα διηγήματά του «Ο Διάβολος του Γκούλκαντρι», «B.Y.M.R.», «Όταν πέθανα για δεύτερη φορά» και «Τα κανονικά παιδιά» έχουν
διακριθεί σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς και κυκλοφορούν ήδη σε ανθολογίες.

ΕΡ.: Ποια είναι η πηγή έμπνευσης για σας;

Κατά βάση, οι συγγραφείς φαντασίας και τρόμου της «παλιάς σχολής», όπως συνηθίζω να τους αποκαλώ. Δηλαδή αυτοί που έζησαν πριν από εκατό ή περισσότερα χρόνια. Εκτός από τον αγαπημένο μου συγγραφέα, ο οποίος δεν είναι άλλος από τον H.P. Lovecraft, σημαντικές επιρροές στο έργο μου είχα και από τους W.H. Hodgson, E.A. Poe, Algernon Blackwood και L. Dunsany.

ΕΡ.: Παρουσιάζετε την πρώτη ολοκληρωμένη τριλογία τρόμου στην Ελλάδα. Ένα ιδιαίτερο λογοτεχνικό είδος που στην Ελλάδα δεν είναι τόσο διαδεδομένο;

Είναι όντως η πρώτη ολοκληρωμένη τριλογία τρόμου στην εγχώρια λογοτεχνία και δεν κρύβω τον ενθουσιασμό μου και την ικανοποίησή μου που μπόρεσα να φτάσω ως εδώ. Η όλη διαδικασία της συγγραφής ήταν πολύ πιο δύσκολη από όσο ακούγεται, καθότι αφενός το λογοτεχνικό αυτό είδος είναι ιδιαίτερα απαιτητικό και αφετέρου είναι άλλος ο βαθμός δυσκολίας όταν γράφεις τρία βιβλία άσχετα μεταξύ τους, και άλλος ο βαθμός δυσκολίας που προκύπτει κατά την συγγραφή μιας τριλογίας. Οι κίνδυνοι που ελλοχεύουν στην δεύτερη περίπτωση είναι μεγάλοι, με κυριότερο αυτόν των αναχρονισμών. Με απλά λόγια, είσαι αναγκασμένος συνεχώς να ανατρέχεις σε διάφορα εδάφια των προηγούμενων βιβλίων της σειράς, προκειμένου η ιστορία σου ως σύνολο να είναι δεμένη και να έχει μια λογική συνέχεια, δίχως να αφήνει αφηγηματικά κενά και μετέωρες απορίες.
Όσον αφορά την ερώτησή σας, τα πράγματα είναι ακριβώς όπως τα λέτε. Η λογοτεχνία τρόμου στην Ελλάδα είναι ελάχιστα διαδεδομένη και αρκετά παρεξηγημένη. Αν, όμως, σκεφτούμε ότι ο τρόμος είναι μέσα στην ζωή, ίσως δούμε τα πράγματα από διαφορετική οπτική γωνία. Εξάλλου, όλοι μας από μικροί έχουμε βιώσει στιγμές τρόμου, με τους παιδικούς μας εφιάλτες να αποτελούν το πιο κατατοπιστικό παράδειγμα. Ακόμα, όμως, και στη λογοτεχνία των αρχαίων Ελλήνων, ο τρόμος αποτελούσε πολύ συχνά πηγή έμπνευσης για τους συγγραφείς και τους ποιητές της τότε εποχής. Ως κι ο ίδιος Όμηρος, αν το καλοσκεφτούμε, στην ουσία έγραφε τρόμο.

ΕΡ.: Πόσο δύσκολο ήταν το εγχείρημα;

Ήταν πολύ πιο δύσκολο από όσο φαίνεται, όμως πραγματικά άξιζε τον κόπο. Τέσσερα χρόνια ασταμάτητης συγγραφής, με σημειώσεις, διορθώσεις, έρευνα και άγχος, αλλά και μια χρονική περίοδος από την οποία αποκόμισα πάρα πολλά θετικά. Το βασικότερο ήταν η αξέχαστη εμπειρία που βίωσα όλον αυτόν τον καιρό. Μέσα από τη διαδικασία της συγγραφής του «ΜΟΤΕΛ 430-71», έζησα στο πετσί μου όλους αυτούς τους κόσμους και τις σκηνές που ήθελα να μεταφέρω στο χαρτί. Τα συναισθήματα που είχα κατά την συγγραφή της τριλογίας, θα μου μείνουν αξέχαστα για όλη τη ζωή μου. Και τούτο διότι, πρώτα χρειάστηκε να «δω» εγώ όλα όσα ήθελα να βιώσει εκ των υστέρων ο αναγνώστης, όπως πόνο, οργή και εξαθλίωση, αλλά και ελπίδα, προσμονή, αγάπη, προκειμένου η ιστορία μου να γίνει πιο αρεστή και πειστική.

ΕΡ.: Ποια μηνύματα εισπράττουν οι αναγνώστες;

Αυτή ακριβώς την ερώτηση έκανα κι εγώ στον εαυτό μου προτού ξεκινήσω την συγγραφή της τριλογίας. Ήταν ένας από τους αρχικούς μου στόχους αυτός, να μπορέσει ο αναγνώστης να αποκομίσει κάποια μηνύματα μέσα από το σύνολο του έργου μου, κι όχι απλά να το προσπεράσει ως μία ακόμα ιστορία τρόμου που σύντομα θα ξεχαστεί. Παιδική κακοποίηση, σωματική και λεκτική βία, ο φόβος του θανάτου, ο θρησκευτικός φανατισμός, ο μεσαιωνικός σκοταδισμός, είναι μερικά από τα ζητήματα που θίγω. Την τελική επιλογή ως προς την μετάφραση των μηνυμάτων που κρύβω πίσω από τις λέξεις των τριών βιβλίων, την αφήνω στον αναγνώστη. Τούτος είναι που θα κληθεί στο τέλος να αποφασίσει αν οι δυσκολίες που μας παρουσιάζονται, είναι κίνητρο για να γίνουμε πιο δυνατοί ή αποτελούν ξεκάθαρη αιτία ώστε να παραιτηθούμε από την προσπάθειά μας για μια καλύτερη ζωή.

ΕΡ.: Τι σηματοδοτεί το όνομα, αλλά και το νούμερο που επιλέξατε για τίτλο;

Ο τίτλος της τριλογίας δεν ήταν προαποφασισμένος, αλλά προέκυψε κατά τη διάρκεια της συγγραφής του έργου,. Για να είμαι ειλικρινής, είχα να επιλέξω μεταξύ τεσσάρων ή πέντε τίτλων, όταν και έπρεπε να ονοματίσω την τριλογία. Το «ΜΟΤΕΛ 430-71» ήταν αυτός που υπερίσχυσε τελικά, ο οποίος προέκυψε από μια σκηνή που εκτυλίσσεται σε ένα σημείο του πρώτου βιβλίου της σειράς, την «Παράνοια». Νομίζω καλύτερα θα ήταν να αφήσουμε τον αναγνώστη να ανακαλύψει τη σκηνή αυτή, προκειμένου να μην χαθεί η μαγεία του μυστηρίου που προκύπτει από τον τίτλο του έργου.

ΕΡ.: Ποια θεωρείτε τα «δυνατά» σημεία του έργου σας πέρα από το σασπένς και τον τρόμο;

Έχοντας ολοκληρώσει την τριλογία εδώ και σχεδόν ένα χρόνο (Τον Νοέμβρη του 2022 εκδόθηκε το τρίτο και τελευταίο μέρος, με τίτλο «Μοχθηρία») και έχοντας κάνει πάρα πολλές συζητήσεις με γνωστούς και αγνώστους σχετικά με το ερώτημά σας, έχω καταλήξει στα εξής δύο σημεία ως τα πιο δυνατά:
Το ένα είναι η ατμόσφαιρα. Έχω αφιερώσει πάρα πολύ χρόνο προκειμένου να το καταφέρω αυτό. Να αποδώσω όσο πιο πειστικά και λεπτομερώς μπορώ την ατμόσφαιρα των επιμέρους σκηνών της ιστορίας μου. Αυτό που επιθυμούσα διακαώς ήταν ο αναγνώστης να γίνει μέτοχος της ιστορίας μου, όχι απλώς να την παρακολουθεί ως ένας θεατής. Για να το καταφέρω αυτό, ακολούθησα πειραματικά μία τακτική, η οποία εντέλει αποδείχθηκε πολύ αποτελεσματική. Πρώτα δημιουργούσα την ατμόσφαιρα που ήθελα να περιγράψω και κατόπιν ξεκινούσα να την αποτυπώνω, στο χαρτί αρχικά και σε ηλεκτρονική μορφή μετέπειτα. Και για να γίνω πιο κατανοητός: Για παράδειγμα, ήθελα να αποδώσω μια σκηνή η οποία εκτυλισσόταν μέσα στη βροχή και τη νύχτα, με κατακλυσμό, δυνατούς ανέμους και κρύο. Προτού αρχίσω να γράφω το σχετικό κομμάτι της ιστορίας μου, έκλεινα τα φώτα, αφού πρωτίστως περίμενα να φτάσει η νύχτα. Έπειτα άναβα ένα φαναράκι από αυτά τα παλαιού τύπου, πιθανόν και να άνοιγα κάποιο παράθυρο για να αισθανθώ περισσότερο το πραγματικό κρύο, έβαζα στα ηχεία να παίζουν ήχοι παραπλήσιοι με αυτούς που ήθελα να αποδώσω μέσω των λέξεων, αναζητούσα σχετικές εικόνες ή φωτογραφίες στο διαδίκτυο και ξεκινούσα το γράψιμο. Αντίστοιχα λειτούργησα και για τις υπόλοιπες σκηνές του έργου μου, με εξίσου σημαντική επιτυχία.
Και το δεύτερο σημαντικό στοιχείο της τριλογίας, είναι αναμφισβήτητα το τέλος της. Είμαι τόσο ενθουσιασμένος που αυτό ήρθε απολύτως επιτυχημένα, ώστε από τότε που εκδόθηκε το τρίτο βιβλίο και έφτασε στα χέρια μου, κάθισα και διάβασα τις τελευταίες σελίδες αρκετές.. Μάλιστα, δεν σας το κρύβω ότι την πρώτη φορά που διάβασα τυπωμένο το τελευταίο βιβλίο της σειράς, την «Μοχθηρία», στο τέλος λύγισα συναισθηματικά.

ΕΡ.: Ποια πιστεύετε ότι είναι τα χαρακτηριστικά που κάνουν ένα βιβλίο να ξεχωρίζει;

Αυτό εξαρτάται από τις απαιτήσεις του εκάστοτε αναγνώστη. Οι λογοτεχνικές προτιμήσεις δεν είναι ίδιες για όλους, ούτε και ευχόμαστε κάτι τέτοιο εμείς οι συγγραφείς. Είναι ωραίο να υπάρχει διχογνωμία ως προς το θέμα αυτό, αν και προσωπικά θεωρώ σημαντικότερα τα εξής στοιχεία: Πρωτοτυπία, σωστή απόδοση των χαρακτήρων και επιτυχημένο τέλος. Ειδικά στο τελευταίο δίνω μεγάλη βάση. Όσο καλό κι αν είναι ένα βιβλίο, αν το τέλος είναι βιαστικό ή ανούσιο, μπορεί να «καταστρέψει» όλο το βιβλίο.

ΕΡ.: Ετοιμάζετε κάτι άλλο αυτόν τον καιρό;

Αυτή την περίοδο ολοκληρώνω το επόμενο έργο μου. Είναι μια ιδέα που προέκυψε κατά τη συγγραφή της τριλογίας «ΜΟΤΕΛ 430-71» και που μου άρεσε πολύ. Θίγει ένα κοινωνικό ζήτημα το οποίο δεν συναντάται συχνά στην εγχώρια λογοτεχνία, ενώ και την ιδέα τη θεώρησα εξ’ αρχής πολύ πρωτότυπη. Σιγά σιγά το ολοκληρώνω και είμαι πολύ χαρούμενος γι’ αυτό. Ελπίζω στο μέλλον να έχουμε ξανά τη δυνατότητα να μιλήσουμε και για το συγκεκριμένο βιβλίο, αφού πρώτα με το καλό εκδοθεί.