Η επιστολική ψήφος και μια παγίδα της

Δόθηκε στη δημοσιότητα το νομοσχέδιο για την επιστολική ψήφο στις ευρωεκλογές. Η επιστολική ψήφος θα είναι υποχρεωτική για τους ψηφοφόρους του εξωτερικού και προαιρετική για τους ψηφοφόρους του εσωτερικού.

Χοντρικά η διαδικασία θα έχει ως εξής:  Γράφεσαι στους ειδικούς καταλόγους στο gov.gr με τους κωδικούς σου του Taxis. Παραλαμβάνεις το φάκελο με το εκλογικό υλικό, ψηφίζεις και τον παραδίδεις στην ταχυδρομική ή ταχυμεταφορική εταιρεία. Την παράδοση τη κάνει ο ίδιος ο ψηφοφόρος ή πρόσωπο εξουσιοδοτημένο από τον ψηφοφόρο.

Έχει κι άλλα το νομοσχέδιο αλλά εδώ έβαλα τα βασικά. Να συνεχίσουμε όμως τη κουβέντα μας.

Είναι πρόοδος; Οπωσδήποτε ναι. Διευκολύνει τους ψηφοφόρους που τη ημέρα των εκλογών βρίσκονται μακριά από το εκλογικό τους τμήμα ή δυσκολεύονται να μεταβούν σε αυτό; Βεβαίως, τους διευκολύνει.

Θα αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της αποχής; Αυτό θα το μάθουμε όταν ανοίξουν οι κάλπες.

Υπάρχουν όμως και κάποια προβλήματα. Έζησα από πολύ κοντά τις πρόσφατες δημοτικές εκλογές σε γειτονικό Δήμο με ισχυρή παράδοση στην μαζική εξαγορά ψήφων. Μπορώ συνεπώς να υποθέσω ότι η επιστολική ψήφος είναι πιθανόν να διευκολύνει τη φαλκίδευση. Δεν θα χρειάζεται να συνοδεύσεις τον εξαγορασθέντα μέχρι το εκλογικό τμήμα, χώρια που κι εκεί μόνος του θα μπει μέσα στο παραβάν. Τώρα τη δουλειά θα την κάνεις μέσα στο σπίτι του και με 100% ασφάλεια.

Φυσικά η εξαγορά μια χαρά γίνεται και τώρα, χωρίς τη επιστολική ψήφο. Μήπως όμως με την επιστολική το πράγμα χειροτερεύσει κι άλλο;

Σε κάθε περίπτωση η επιστολική ψήφος είναι πρόοδος. Ας έχουμε όμως κατά νουν όλες τις διαστάσεις της.

ΑΠΟ ΤΗ ΣΤΗΛΗ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΑΒΡΑΜΙΔΗ ΣΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΓΝΩΜΗΣ