6ετή κάθειρξη για κατάχρηση σε ασέλγεια σε βάρος ανήλικης σε Πατρινό

Ποινή καθείρξεως έξι ετών αλλά με αναστολή επέβαλε προχθές το Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο Αιγίου σε Πατρινό, ο οποίος κρίθηκε ένοχος για κατάχρηση σε ασέλγεια σε βάρος ανήλικης, που δεν είχε συμπληρώσει τα 14 έτη.

Ο καταδικασθείς σύμφωνα με την καταγγελία των γονέων της ανήλικης του είχαν εμπιστευθεί την επίβλεψη του παιδιού την ώρα που εργάζονταν, καθώς ήταν γείτονες και είχαν σχέσεις μεταξύ τους, στην περιοχή του πρώην Δήμου Ρίου.
Η υπόθεση έφθασε στην Δικαιοσύνη καθώς οι γονείς της ανήλικης μήνυσαν τον γείτονά τους υποστηρίζοντας πως είχε προβεί σε ασελγείς πράξεις σε βάρος της κόρης τους, σε διάστημα δύο εβδομάδων περίποτ.

Το παιδί ανέφερε σε συγγενικό του πρόσωπο ότι είχε ένα μυστικό με τον γείτονα και έτσι άρχισε να ξετυλίγεται το κουβάρι. Το παιδί αποκάλυψε στην μητέρα του κινήσεις του κατηγορούμενου, εξετάστηκε από ειδικό παιδοψυχίατρο και ακολούθησε καταγγελία στην Αστυνομία. Από την πραγματογνωμοσύνη αναφέρθηκε πως πως το παιδί δεν φαντάστηκε τα όσα κατέθεσε.

Ωστόσο, ο κατηγορούμενος αρνήθηκε τις κατηγορίες σε βάρος του και απέκρουσε όλα όσα του καταλογίστηκαν.

Ο κατηγορούμενος κρίθηκε ένοχος κατά πλειοψηφία (5-2 ανάμεσα στους μειοψηφήσαντες ήταν ο πρόεδρος της έδρας και ένας εκ των λαϊκών δικαστών). Ωστόσο, ομόφωνα του αναγνωρίστηκε το ελαφρυντικό του πρότερου έντιμου βίου και έγινε αποδεκτό το αίτημα για αναστολή εκτέλεσης της ποινής μέχρις ότου εκδικαστεί η έφεση με το Δικαστήριο να επιβάλλει τον όρο ο καταδικασθείς να μην πλησιάζει την ανήλικη σε απόσταση λιγότερη των 30 μέτρων. Υπενθυμίζουμε πως ο κατηγορούμενος μετά την καταγγελία σε βάρος του είχε κριθεί προσωρινά κρατούμενος.

Π. Κοραντζόπουλος: «Η απαλλακτική μειοψηφία προσδιορίζουν  το αθωωτικό αμετάκλητο της κρίσεως»

Ο συνήγορος υπεράσπισής του, δικηγόρος Πατρών Παναγιώτης Κοραντζόπουλος στο άκουσμα της απόφασης του ΜΟΔ Αιγίου δήλωσε τα εξής: «Σε τέτοιου είδους υποθέσεις, στις οποίες ο ηθικός διλημματισμός είναι έντονος, το υπερασπιστικό άγχος είναι η κρισιολόγησή τους να συντελείται με αμιγώς ποινικοδικονομικά κριτήρια και τούτο προκύπτει διαδικαστικά ως ιδιαίτερα δυσχερές θέμα καθότι το κατά την κατηγορία πληττόμενο αγαθό είναι η παιδική αγνότητα που εκ των ενόντων δημιουργεί συνθήκες “ηθικού πανικού”.
Η αμφισημία των ψυχοδιαγνωστικών εξετάσεων που οφείλεται σε επιστημονική ανεπάρκεια, ευθυνοφοβία ή ιδιοτέλεια, δημιουργεί συνθήκες αποδεικτικής ανασφάλειας που δυσχεραίνει το δικαιοδοτικό έργο το οποίο παράγεται τελικά δια επικλήσεως εξωνομικών αναφορών. Ως υπερασπιστής δεν εκχωρώ σε κανέναν αποκλειστικά μονοπώλιο “ευαισθησίας”. Στη συγκεκριμένη υπόθεση η θεσμική προέλευση της απαλλακτικής μειοψηφίας και ιδίως η ποιότητα σκέψης του φορέα της, προσδιορίζουν το αθωωτικό αμετάκλητο της κρίσεως».