Παρέμβαση του Γεράσιμου Φεσσιάν με αφορμή τη θανάσιμη παράσυρση 40χρονου ΑμΕΑ

«Με τον τρόπο που οι πόλεις μας είναι δομημένες για τα ανθρωποκεντρικά πρότυπα της κανονικότητας, έχει ως αποτέλεσμα να ρισκάρουμε εμείς οι ανάπηροι, αν θέλουμε να ζήσουμε όπως οι αρτιμελείς», ανέφερε σε παρέμβασή του, το μέλος της Εθνικής Αρχής Προσβασιμότητας και μέλος της Κεντρικής Επιτροπής Προσβασιμότητας του Υπ. Περιβάλλοντος, Γεράσιμος Φεσσιάν με αφορμή την θανάσιμη παράσυρση του 40χρονου Γιώργου που ήταν άτομα με αναπηρία.

Ο 40χρονος παρασύρθηκε με το αναπηρικό του αμαξίδιο από Ι.Χ στη λεωφόρο Αθηνών – Σουνίου, το βράδυ της Κυριακής στη Βάρκιζα, με αποτέλεσμα να χάσει τη ζωή του. Το αυτοκίνητο οδηγούσε ένας 87χρονος, ο οποίος αρχικά συνελήφθη από τους αστυνομικούς της Τροχαίας, αλλά στη συνέχεια αφέθηκε ελεύθερος με εντολή εισαγγελέα.
Ο Γεράσιμος Φεσσιάν στη δημόσια παρέμβασή του αναφέρει πως «τελικά ίσως να μη έχει τόση μεγάλη σημασία αν είσαι θύμα τυφλής οπαδικής βίας ή ενός βίαιου τροχαίου ατυχήματος. Όπως και να έχει παραμένεις θύμα. Αυτό που αλλάζει είναι πρώτον η δημοσιότητα που θα δοθεί και δεύτερον η συχνότητα της επανάληψης της είδησης. Άραγε θα μας προβληματίσει ως κοινωνία;
Τον Γιώργο δεν τον γνώριζα. Όμως τυχαίνει καθημερινά το ρίσκο που πήρε ο Γιώργος να το λαμβάνουν σχεδόν η πλειοψηφία των ΑμεΑ.
Με τον τρόπο που οι πόλεις μας είναι δομημένες για τα ανθρωπόκεντρικά πρότυπα της κανονικότητας, έχει ως αποτέλεσμα να ρισκάρουμε εμείς οι ανάπηροι, αν θέλουμε να ζήσουμε όπως οι αρτιμελείς.
Καθημερινά βγαίνουμε στο οδόστρωμα με τα αναπηρικά αμαξίδια μας γιατι δεν υπάρχουν πεζοδρόμια για να κινηθούμε αυτόνομα.
Αν προσπαθήσουμε να κυκλοφορήσουμε σε όσα υπάρχουν είναι κατάλληλα για να μην μετακινηθείς με αμαξίδιο, από λάθος υλικά έως και λάθος κλίσεις.
Τα ανάπηρα άτομα αποτελούμε το 12% της κοινωνίας μας αν σε αυτό υπολογίσουμε και τα εμποδιζόμενα άτομα το νούμερο φτάνει το 35%.
Στην καθημερινότητά σας δεν μας συναντάτε συχνά και αυτό συμβαίνει όχι εξαιτίας της αναπηρίας μας, αλλά εξαιτίας των παραβατικών συμπεριφορών αλλά και των παραπάνω διαπιστώσεων.
Στα μέσα μαζικής ενημέρωσης μπορεί να ακούσετε ότι την ευθύνη την έχει αποκλειστικά ο υπερήλικας οδηγός και η υπερβολική ταχύτητα.
Αυτή θα είναι η μισή αλήθεια.
Η άλλη μισή είναι να αναρωτηθούμε πραγματικά, γιατί ο Γιώργος και ο κάθε Γιωργος καθημερινά αποφασίζει να κινηθεί στον δρόμο;
Βέβαια θα διερευνηθούν τα ακριβή αίτια του δυστυχήματος, όμως όσο οι πόλεις μας παραμένουν αφιλόξενες και με εμπόδια για όλους, αυτά θα συνεχίσουν να συμβαίνουν.
Ο Γιώργος ήταν απλά η «κορυφή του παγόβουνου» τα υπόλοιπα κρύβονται από κάτω χρόνια τώρα.
Όλοι ξέρουμε τι φταίει. Θα το αλλάξουμε επιτέλους;
Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένεια του Γιώργου».