ΑΠΟΨΗ: Το κράτος μπορεί εύκολα να «χτυπήσει» τη βία

Προφανώς, ακριβώς όπως η ελληνική κοινωνία δεν μπορεί να χαρακτηριστεί στο σύνολό της ως μία «κοινωνία βιαστών και δολοφόνων», έτσι και οι οπαδοί δεν μπορούν να χαρακτηριστούν στο σύνολό τους ως «χούλιγκανς».

Το «αγκάθι» σε κάθε κοινωνική ομάδα, όπως και συνολικά στην κοινωνία, είναι πάντα οι «λίγοι».  Αυτοί που ασκούν βία, που εκδηλώνουν αντικοινωνική και παραβατική συμπεριφορά.

Αυτούς πρέπει πάντοτε η Πολιτεία να βρίσκει τρόπο να τους απομονώνει και να τους τιμωρεί.

Και το οξύμωρο στον ελληνικό αθλητισμό – ιδιαίτερα στο ελληνικό ποδόσφαιρο – είναι ότι εδώ και πολλά χρόνια λαμβάνονται αποφάσεις που τιμωρούν τον ίδιο τον αθλητισμό και συνολικά τους οπαδούς και φιλάθλους, αντί να τιμωρούν τους «λίγους».

Για παράδειγμα, καταργήθηκαν οι μετακινήσεις αντίπαλων οπαδών, απλά γιατί το κράτος αποδέχεται ότι δεν μπορεί να ελέγξει και να τιμωρήσει τους παραβάτες. Τιμωρούνται οι ομάδες με κεκλεισμένων των θυρών παιχνίδια, επίσης γιατί δεν μπορούν να ελεγχθούν οι παραβάτες και τελικά, δεν εφαρμόζονται οι νόμοι για τα ονομαστικά εισιτήρια, για τους αδειοδοτημένους συνδέσμους, για τις κάμερες στα γήπεδα, κλπ.

Ως πότε λοιπόν θα τιμωρούνται τα αθλήματα και το σύνολο των φιλάθλων εξαιτίας των «λίγων»; Σε οποιαδήποτε προηγμένη χώρα του κόσμου συλλαμβάνονται και τιμωρούνται αυτοί που κάνουν επεισόδια. Στην Ελλάδα τιμωρούνται… όλοι και τη γλιτώνουν οι υπαίτιοι των επεισοδίων.

Αν το κράτος θέλει να ελέξγει την οπαδική βία λοιπόν, απλά… ας εφαρμοστούν οι νόμοι!

Και αν πραγματικά θέλει να ελέγξει τη συνολικότερη βία, είτε έχει οπαδικό είτε οποιοδήποτε άλλο «μανδύα», τότε ας πάψει να στρουθοκαμηλίζει και να ανέχεται ένα σωρό καταστάσεις ή δήθεν πρότυπα που εκτρέφουν και καλλιεργούν τη βία, αλλά επιβιώνουν στο όνομα δήθεν ελευθεριών. Για παράδειγμα, δεν έχουμε δει να συμβαίνουν σοβαρά επεισόδια με αφορμή την πολιτική, τις εκλογές (ακόμα και σε πολιτιστικούς συλλόγους) ή ακόμα και… την τέχνη; Δεν βιώνουμε την επιβολή του δυνατού επί του αδύναμου και του «εξουσιαστή» επί του «εξουσιαζόμενου» ακόμα και στις συναλλαγές μας με το δημόσιο;

Ένα κράτος που θέλει πραγματικά να θέσει τη βία στο περιθώριο, πρέπει σε όλα τα επίπεδα να πάψει να ανέχεται καταστάσεις βίας και να τιμωρεί τους υπαίτιους. Διαφορετικά, απλά… είναι Κυριακή!