Η μεταρρύθμιση στον ΟΑΕΔ

Η προσπάθεια του Κ. Χατζηδάκη και της σημερινής διοίκησης του ΟΑΕΔ για αναμόρφωση του Οργανισμού δεν είναι η πρώτη. Έχουν προηγηθεί πολλές. Και όλες έχουν αποτύχει. Ας ελπίσουμε, αυτή η παρέμβαση να πετύχει και ο οργανισμός να γίνει επιτέλους, ένας πραγματικός μοχλός εύρεσης εργασίας και όχι μία «παγίδα ανεργίας», όπως πετυχημένα είπε χθες ο υπουργός. Υπάρχουν πολλοί εγγεγραμμένοι άνεργοι στον ΟΑΕΔ – και αρκετοί μακροχρόνια– που το μόνο που κάνουν είναι να… ανανεώνουν τα δελτία ανεργίας τους και κανένας δεν τους προσέγγισε ποτέ για να τους βοηθήσει να επανενταχθούν στην αγορά εργασίας. Και αυτό είναι κάτι που πρέπει να αλλάξει. Ο ΟΑΕΔ πρέπει να γίνει ένας μηχανισμός όπου σύμβουλοι εργασίας με σύγχρονο προφίλ και μεθόδους θα βρίσκονται σε επαφή με τους ανέργους και θα τους προωθούν σε δουλειές, κατάλληλες με το προφίλ τους.

Για να συμβεί αυτό όμως, απαιτείται και κάτι ακόμα. Η διασύνδεση του ΟΑΕΔ με την πραγματική αγορά εργασίας και τις τοπικές ανάγκες. Ο ΟΑΕΔ πρέπει να είναι ο φορέας που σε συνεργασία με τους τοπικούς παραγωγικούς φορείς θα διαγνώσκει τις ανάγκες της αγοράς εργασίας, θα μπορεί να εκπαιδεύει και να εξειδικεύει ανέργους και να τους προωθεί στις απαιτούμενες θέσεις εργασίας. Εάν ο ΟΑΕΔ δεν μετατραπεί σε ολοκληρωμένο μηχανισμό παρακολούθησης της αγοράς εργασίας, τότε οποιαδήποτε μεταρρύθμιση θα είναι καταδικασμένη να αποτύχει.