Στα 68 του βρήκε την οικογένειά του στην Πάτρα-Η απίστευτη ιστορία του Μέριλ Τζένκινς και ο πολύχρονος αγώνας του να βρει τις βιολογικές ρίζες του

Γεννημένος πριν από 68 χρόνια, σε ένα μικρό ορεινό χωριό, ο Μέριλ βρέθηκε λίγες μέρες μετά από τη γέννησή του παρατημένος στα σκαλιά μιας εκκλησίας, της Παναγίας της Παντάνασσας.

Μοναδικό στοιχείο ταυτότητας ένα χειρόγραφο σημείωμα που έγραφε: «…είναι βαφτισμένος, τον λένε Μήτσο».
Σχεδόν ένα 24ωρο αργότερα μεταφέρθηκε στο Ορφανοτροφείο της Πάτρας, απ’ όπου τον υιοθέτησε ένα ζευγάρι Αμερικανών όταν ήταν 11 μηνών.
Ο Μήτσος, που στη συνέχεια πήρε το όνομα Μέριλ Τζένκινς, πήρε πολλή αγάπη από τους θετούς του γονείς και μεγάλωσε αμέριμνος κοντά στο Σαιντ Λούις, στο Μιζούρι των ΗΠΑ.

Έκανε τη δική του οικογένεια και παρόλο που πάντα ήξερε πως ήταν υιοθετημένος και είναι Έλληνας, δεν είχε νιώσει ποτέ την ανάγκη να βρει τη βιολογική του οικογένεια, ως εκείνο το πρωινό που άρχισε να ξετυλίγει το κουβάρι της ιστορίας του. Αυτό που τον έφερε μια δεκαετία και πλέον μετά να γιορτάζει τα εξηκοστά όγδοα γενέθλιά του, για πρώτη φορά με την ελληνική του οικογένεια, σ΄ ένα πάρτι – έκπληξη για τον ίδιο!

«Εκείνο το πρωινό καθόμουν μπροστά στον υπολογιστή και αποφάσισα να πληκτρολογήσω “ορφανοτροφείο Πάτρας”, αναζητώντας πληροφορίες. Το είχα ξανακάνει 2-3 φορές στο παρελθόν, χωρίς να προκύψει κάτι ενδιαφέρον», αναφέρει χαρακτηριστικά.

ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΕΔΕΙΞΑΝ ΟΙ NEW YORK TIMES

Αυτήν τη φορά, στη λίστα των αποτελεσμάτων εμφανίστηκε ένα άρθρο των New York Times από το 1996 που μιλούσε για τα «κλεμμένα» παιδιά του ορφανοτροφείου της Πάτρας. Δεν είχα ακούσει ποτέ τίποτα γι’ αυτό. «Διάβασα το άρθρο απνευστί, μένοντας με ανοιχτό το στόμα.

Αισθάνθηκα την ανάγκη να αρχίσω να ερευνώ το παρελθόν μου και να δω τι μπορώ να βρω. Πήγα στο υπόγειο και αναζήτησα τον φάκελο της υιοθεσίας μου, που είχαν κρατήσει οι γονείς μου, και πέρασα την υπόλοιπη μέρα μου μπροστά στην οθόνη ενός υπολογιστή», εξιστορεί ο Μέριλ, ο οποίος ήρθε αμέσως σε επαφή με μια οργάνωση στην Ελλάδα για να τον βοηθήσει στην έρευνά του, ενώ παράλληλα αναζήτησε τον φάκελο με τα στοιχεία του στα αρχεία της αρμόδιας κοινωνικής υπηρεσίας των ΗΠΑ.

Η ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΔΡΟΜΗ ΤΗΣ ΛΙΝΤΑ ΚΑΡΟΛ ΦΟΡΕΣΤ

Ήταν τότε που η Ευτυχία Νούλα (Λίντα Κάρολ Φόρρεστ), η δραστήρια πρόεδρος του «The Eftychia Project» (σ.σ. ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός που από το 2019 βοηθάει ελληνικής καταγωγής παιδιά υιοθετημένα στις ΗΠΑ να βρουν τις ρίζες τους) και στενή φίλη του Μέριλ, τον συμβούλεψε να κάνει ένα ακόμη τεστ DNA, το οποίο τον οδήγησε στο να βρει έναν πρώτο του ξάδελφο, ο οποίος υ έμενε στο Μόντρεαλ του Καναδά. Αλλά για κακή τύχη του Μέριλ, ο πατέρας του, με τον οποίο φαίνεται πως είχαν δεσμούς αίματος, είχε φύγει από τη ζωή.
Μια από τις αναζητήσεις του τον έφερε σε επαφή με μια γυναίκα που ζούσε σε κοντινή απόσταση από τον ίδιο στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο σύζυγος της οποίας φαίνεται πως ήταν ξάδελφος του Μέριλ. Ο Στιβ είχε καταγωγή από τη Δροσιά, μια μικρή τοπική κοινότητα στον Δήμο Ερυμάνθου, στην Αχαΐα, κι ήταν αυτό το στοιχείο τελικά που «ξεκλείδωσε» τον γρίφο της ιστορίας του Μέριλ.
Θέλοντας να βοηθήσει τον φίλο της, η Ευτυχία, μαζί με τη Μαρία, εθελόντρια στο «The Eftychia Project», βρέθηκαν στις αρχές του περασμένου Σεπτεμβρίου στο καφενείο της Δροσιάς να πίνουν καφέ και να απαντούν στις επίμονες ερωτήσεις ενός ηλικιωμένου για το τι τις φέρνει στο χωριό. Του απάντησαν, λοιπόν, πως είχαν έρθει από τις Ηνωμένες Πολιτείες για να δουν το χωριό ενός φίλου τους. «Μας ρώτησε το όνομά του, του απαντήσαμε και από εκεί και πέρα μας είπε τα πάντα», λέει με ενθουσιασμό, εξηγώντας πως για καλή τους τύχη όλη η οικογένεια (από την πλευρά του πατέρα) ζει στην Πάτρα, ενώ μια από τις ξαδέλφες του έχει ταβέρνα στα Βραχνέικα.
«Πήγαμε στην ταβέρνα και εκεί έπρεπε να πούμε την αλήθεια. Της εξηγούμε ποιοι είμαστε, τι κάνουμε και αν μπορεί να συζητήσει με τις θείες και τους θείους της να δεχτούν να κάνουν τεστ DNA. Η κοπέλα σοκαρίστηκε καθώς δεν είχε ακούσει ποτέ κάτι σχετικό. Κάποια στιγμή, μάλιστα, δάκρυσε», εξηγεί η Ευτυχία, που θυμάται σαν σήμερα τη μέρα που τα ξαδέλφια του Μέριλ έκαναν το τεστ και βγήκαν τα αποτελέσματα.

ΣΥΝΑΝΤΩΝΤΑΣ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ
ΤΗ ΒΙΟΛΟΓΙΚΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ

Ο Μέριλ ήρθε στην Ελλάδα για να συναντηθεί με τα ξαδέλφια του στις 31 Οκτωβρίου, με την Ευτυχία να τον υποδέχεται στο αεροδρόμιο. Δεν ήταν η πρώτη φορά που ερχόταν σε αναζήτηση της βιολογικής του οικογένειας, ενώ δημοσιεύματα στον τοπικό Τύπο, αλλά και μια εμφάνιση στην εκπομπή της Αγγελικής Νικολούλη, «Φως στο τούνελ», έκανε ανθρώπους να επικοινωνούν μαζί του, πιστεύοντας πως είχαν κάποια συγγένεια, αλλά δυστυχώς δεν είχαν αποτέλεσμα.
Το 2018, μάλιστα, ο Μέριλ και η Ευτυχία είχαν επισκεφθεί τον ιερέα της Παναγίας Παντάνασσας στην Πάτρα, καθώς πίστευαν τότε ότι στα σκαλιά εκείνης της εκκλησίας είχε βρεθεί ως εγκαταλελειμμένο βρέφος. Η Ευτυχία δεν ξεχνά τη συγκίνηση που βίωσαν όταν ο ιερέας καλούσε τους πιστούς στη λειτουργία της Μεγάλης Παρασκευής να βοηθήσουν τον Μέριλ να βρει την οικογένειά του, ωστόσο στο κάλεσμα του ιερέα η απάντηση ήταν η σιωπή. Μια σιωπή που η Ευτυχία κατάλαβε αργότερα πού οφειλόταν, αφού κατά την επίσκεψή της στη Δροσιά ανακάλυψε ότι η Παναγιά Παντάνασσα που αναφερόταν στην καταγραφή της αστυνομίας για τη μέρα που βρέθηκε ο μικρός Μήτσος ήταν αυτή του μικρού ορεινού χωριού, και όχι της Πάτρας.

Μία μέρα μετά από την άφιξή του στην Ελλάδα, ο Μέριλ περιστοιχιζόταν από δεκάδες μέλη της ευρύτερης βιολογικής του οικογένειας (ξαδέλφια και τα παιδιά τους κυρίως), που οργάνωσαν ένα μεγάλο πάρτι υποδοχής σε εστιατόριο της Πάτρας για να υποδεχθούν τον δικό τους άνθρωπο και να τον «πνίξουν» στα λουλούδια, στις αγκαλιές και στα φιλιά.
«Την πρώτη φορά που τους συνάντησα στην ταβέρνα στην Πάτρα ήταν κάτι ξεχωριστό. Η αγάπη που μου έδειξαν ήταν κάτι πρωτόγνωρο. Οι Έλληνες είναι πολύ θερμοί, ιδίως με την οικογένειά τους. Ένιωσα αμέσως ότι είχα επιστρέψει στο σπίτι μου. Είναι όλοι υπέροχοι», είπε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Μέριλ, με έκδηλη συγκίνηση.