«Σατιρίζοντας το… σόου των εκλογών»-Ο σκηνοθέτης, Χρήστος Στρέπκος μιλά στη «Γ» 

Οκτώ χρόνια βρίσκεται στο «τιμόνι» του «Άρματος Θέσπιδος» του ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας καθοδηγώντας έναν επιτυχημένο θεσμό, ο οποίος κατάφερε να πάει το… θέατρο στον κόσμο! Ο Πατρινός σκηνοθέτης, Χρήστος Στρέπκος μίλησε στη «Γ» για την 8η κατά σειρά παραγωγή του «Άρματος», το έργο του Αλέξανδρου Ρίζου Ραγκαβή «Του Κουτρούλη ο Γάμος», το οποίο δεν επελέγη τυχαία, λόγω και των εκλογών.

ΕΡ.: Μιλήστε μας για την επιλογή του έργου και μάλιστα παραμονές εκλογών στη χώρα μας. Θεωρείται ιδανική την επιλογή του έργου;

Η Ελλάδα βρίσκεται σε ένα κύκλο εκλογών. Μέσα σε λίγους μήνες θα έχουμε εθνικές εκλογές, μάλλον διπλές, ακολουθούν οι δημοτικές εκλογές και έπειτα οι ευρωεκλογές. Καθώς οι εκλογές τείνουν τα τελευταία χρόνια να μοιάζουν πιο πολύ σε σόου επιλέξαμε ένα έργο που σατιρίζει και διακωμωδεί το σόου των εκλογών. Αυτό που ξεχωρίζει το θέατρο από τις άλλες παραστατικές τέχνες αφήγησης είναι πως είναι
ζωντανό, γεννιέται και πεθαίνει παρουσία κοινού. Σαν ζωντανό κύτταρο της κοινωνίας μας πρέπει να συνδιαλέγεται μαζί της πάντα σε ενεστώτα χρόνο. Και οι εκλογές, που είναι μια γιορτή της ζωής και της δημοκρατίας ενδείκνυνται για αυτόν το διάλογο.

ΕΡ.: Είστε στο τιμόνι του Άρματος ως σκηνοθέτης 8 χρόνια, πιστεύετε ότι επιτελεί τον σκοπό για τον οποίο ιδρύθηκε από τον Κώστα Καζάκο;

Στην ερώτηση αυτή πρέπει να απαντήσει το κοινό που βλέπει τις παραστάσεις μας. Ο Κώστας Καζάκος με κάλεσε στο σπίτι του μόλις ανέλαβε τα καθήκοντα του καλλιτεχνικού διευθυντή του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Πάτρας και μου ζήτησε να επιστρέψω στην πόλη καταγωγής μου και μαζί να κάνουμε ένα θέατρο που θα παίξει ακόμα σε χωριά που δεν έχουν ακούσει το «Θήτα» από την λέξη θέατρο. Ήταν επιλογή της Δημοτικής Αρχής που στήριξε και στηρίζει με όλες τις δυνάμεις αυτόν τον πολιτιστικό αγώνα. Η προσέλευση και η αγάπη του κοινού μας δίνει δύναμη να συνεχίζουμε να παλεύουμε. Το θέατρο και ο πολιτισμός δεν είναι « κατοστάρι» είναι μαραθώνιος. Εμείς , στο Άρμα, το γνωρίζουμε αυτό. Το « Άρμα Θέσπιδος» δεν είναι ένα προσωπικό όραμα, είναι ένα ομαδικός αγώνας, καθένας από το πόστο του βοηθάει να πάει το « καλό» θέατρο παντού. Αυτό ήθελε ο δάσκαλος μου Κώστας Καζάκος, ο εμπνευστής του Άρματος, στον οποίο αφιερώνουμε με όλη την αγάπη μας την τελευταία μας παράσταση.

ΕΡ.: Ποια είναι η σκηνοθετική σας γραμμή στο έργο «του Κουτρούλη ο Γάμος»;

Η παράσταση μας είναι ένα «ηλεκτρικό τσίρκο». Ο Κουτρούλης και το δεξί του χέρι ο Στροβίλης, μοιάζουν δυο αθώοι Σαρλώ, που για τον έρωτα του Κουτρούλη προς την Ανθούσα μπλέκουν στο γκροτέσκο πανηγύρι των εκλογών. Η Ανθούσα είναι μια λολίτα του βωβού κινηματογράφου που χειρίζεται του πάντες με σκέρτσα και καμώματα. Οι ηθοποιοί κυριολεκτικά σαν ακροβάτες τσίρκου, αλλάζουν τα ρούχα τους και τους ρόλους τους μπροστά στο κοινό, εκρήγνυνται , κουτρουβαλούν, χοροπηδούν , κλαίνε και γελούν με την πρώτη ευκαιρία. Ένας «ομιλών» βωβός κινηματογράφος.

ΕΡ.: Πόσο σημαντικό είναι το γέλιο για τον κόσμο σήμερα;

Τι άλλο είναι η ζωή μας πέρα από ένα ταξίδι από την δάκρυ στο γέλιο και από την γέλιο στο δάκρυ. Η κωμωδία είναι δύσκολο είδος. Απαιτεί πολύ δουλειά. Αλλά και αυτό δεν φτάνει. Είναι το είδος του θεάτρου που απαιτεί την ενεργητική συμμετοχή του θεατή. Αν το κοινό δεν γελάσει η παράσταση δεν «περνάει» κάτω. Το καλό θέατρο είναι αναγκαίο για το κοινό. Και ένα τέτοιο θέατρο δεν μπορεί να μην συμπεριλαμβάνει την κωμωδία. Οι κωμωδίες παραδείγματος χάριν του Σαίξπηρ είναι το ίδιο και ίσως περισσότερο δημοφιλείς από τις τραγωδίες του.

ΕΡ.: Πως βλέπετε το μέλλον του Άρματος;

Το « Άρμα Θέσπιδος» όπως προείπα είναι μια ομαδική προσπάθεια. Βρίσκομαι στην θέση του σκηνοθέτη που κατευθύνει καλλιτεχνικά τις παραστάσεις αλλά δίπλα μου βρίσκονται άνθρωποι που θυσιάζουν πολύ πολύτιμο χρόνο από την ζωή τους και με πολύ κόπο στηρίζουν τις παραστάσεις μας. Δεν γνωρίζω λοιπόν ποιο θα είναι το μέλλον. Για μένα το «Άρμα Θέσπιδος» είναι ένας πολιτιστικός αγώνας, μια ομαδική προσπάθεια. Ξεκινάμε την περιοδεία μας και γινόμαστε όλοι μια ομάδα γιατί μόνο το μαζί σε πάμε μακριά. Ελπίζω το ταξίδι του Άρματος να πάει πολύ μακριά, ακόμα και όταν δεν θα είμαστε εμείς σε αυτήν την προσπάθεια. Καλό θα ήταν να συνεχιστεί και να βρει και αλλού μιμητές, σε άλλα ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ της χώρας μας ή σε όποιον κρατικό φορέα μπορεί να στηρίξει αυτόν τον αγώνα.