ΑΠΟΨΗ: Οι σύγχρονοι μαυραγορίτες

Το γεγονός πως αναγκάζεται η κυβέρνηση να θέσει πλαφόν στις τιμές πώλησης των εμφιαλωμένων νερών στη Θεσσαλία, είναι πολύ – πολύ σοβαρό. Και δεν προβληματίζει απλώς, αλλά… ανατριχιάζει!

Δηλαδή, αυτές τις ώρες που το νερό – το πιο πολύτιμο αγαθό έτσι κι αλλιώς – αποτελεί το πιο σημαντικό είδος πρώτης ανάγκης για τους πλημμυρόπληκτους πολίτες, υπάρχουν κάποιοι που σκέφτηκαν «τι καλά πού θα ’κονομήσουμε!»;

Και αν υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι, μετά απορούμε για την «σφαγή στα ράφια» που αδιαμαρτύρητα υπομένουμε επί μήνες και μήνες ή κουνάμε το χέρι στο… αόριστο κράτος, την ίδια ώρα που αντέχουμε να υπάρχουν μεταξύ μας, τέτοιοι μαυραγορίτες;

Είμαστε βέβαιοι ότι στη Θεσσαλία υπάρχουν πολλοί έμποροι και επιχειρηματίες που άνοιξαν τις αποθήκες τους και διαθέτουν ακόμα και δωρεάν τρόφιμα και νερά στους συμπολίτες τους. Κανένας όμως δεν γίνεται και δεν πρέπει να ανεχτεί, έστω και έναν, σύγχρονο μαυραγορίτη. Και εδώ, ναι, το κράτος δεν γίνεται και δεν πρέπει να μείνει μόνο στα πλαφόν και στις διατιμήσεις. Το ζήτημα πρέπει να αντιμετωπιστεί και νομικά, ως μείζον ζήτημα δικαιοσύνης.

ΥΓ. 1: Με την ευκαιρία, αναρωτιόμαστε και κάτι άλλο: Όλες αυτές οι μεγάλες εμπορικές αλυσίδες (εγχώριες και πολυεθνικές) τροφίμων έχουν προσφέρει κάτι στους πολίτες της Θεσσαλίας; Οι μεγάλες επιχειρήσεις της χώρας έχουν προσφέρει κάτι σε αυτές τις στιγμές της μεγάλης ανάγκης ή περιμένουν τις εταιρείες μάρκετινγκ να τους στήσουν τα επόμενα διαφημιστικά πρότζεκτ;

ΥΓ. 2: Διαβάζουμε ότι προτού καλά – καλά φανεί η έλλειψη τροφίμων από τις ζημιές στον θεσσαλικό κάμπο, αρκετά είδη τροφίμων έχουν πάρει την ανηφόρα. Η κυβέρνηση, μήπως στοχεύει να βάλει πλαφόν και σε άλλα είδη, εκτός από το νερό; Ίσως χρειάζεται…