Ναι στην αύξηση μισθών, αλλά…

Στα 830 ευρώ λοιπόν ο κατώτατος μισθός. Προφανώς, η αύξηση  ήταν επιβεβλημένη. Όχι όμως λόγω της πορείας της οικονομίας, ούτε λόγω της αύξησης της παραγωγικότητας των εργαζομένων, αλλά λόγω των πληθωριστικών πιέσεων και του κύματος ακρίβειας που έχει επιβαρύνει το κόστος διαβίωσης και κατά βάση οφείλεται στις βαθιές στρεβλώσεις και στις χρόνιες παθογένειες της αγοράς.

Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, η ραχοκοκαλιά της οικονομίας μας, θα επωμιστούν ένα επιπλέον κόστος της τάξης του +6,39% σε σχέση με τη προηγούμενη μισθοδοσία. Για να μπορέσει όμως η μικρή επιχείρηση να ανταπεξέλθει σε αυτήν την αύξηση, θα πρέπει είτε να αυξήσει τα έσοδα της κατά +6,39%, ή να μειώσει τα κοστολόγια της ανάλογα, διότι από κάπου θα πρέπει να βρεθούν αυτά τα χρήματα.

Επομένως, η κυβέρνηση καλεί τις μικρές επιχειρήσεις να αναλάβουν νέες υποχρεώσεις στις οποίες δεν είναι σίγουρο ότι μπορούν να ανταπεξέλθουν. Ο κ. Μητσοτάκης και οι υπουργοί του, έχουν περιπέσει σε «περιδίνηση διαρκείας» με πολλά ανοιχτά ζητήματα και δεν μπορούν να αντιληφθούν το απλό, ότι δεν γίνεται κοινωνική πολιτική στις πλάτες της επιχειρηματικότητας.

Η νέα αύξηση έρχεται χωρίς να ληφθούν υπόψη οι ανάγκες των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και η δυνατότητα τους να ανταποκριθούν σε επιπλέον βάρη,  σε μία χρονική στιγμή που η βιωσιμότητα τους απειλείται από διάφορους ανασταλτικούς παράγοντες όπως η ακρίβεια, το υψηλό λειτουργικό κόστος, η έλλειψη χρηματοδοτικών εργαλείων, η επιπλέον φορολόγηση, ο βραχνάς των ανεξόφλητων οφειλών.

Αν θέλουμε πραγματικά ως χώρα να δούμε επιτέλους ένα καλύτερο μέλλον, πρέπει η Πολιτεία να δει και τις ανάγκες της πολύ μικρής, της μικρής και μεσαίας επιχειρηματικότητας. Δεν υπάρχουν μόνο οι μεγάλες επιχειρήσεις στην Ελλάδα. Είναι και οι μικρομεσαίες που μπορούν να παράξουν πλούτο, να αυξήσουν τις θέσεις απασχόλησης, να στηρίξουν τα δημόσια έσοδα και δικαιούνται μίας καλύτερης μεταχείρισης. Είναι επιτακτική αναγκαιότητα, η  απόφαση αυτή, να συνδυαστεί τουλάχιστον με τη μείωση του μη μισθολογικού κόστους. Σε κάθε άλλη περίπτωση θα πληγεί άμεσα η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας.

Η θέση του ΠΑΣΟΚ είναι ξεκάθαρη, απέναντι σε μια κυβέρνηση συμφερόντων και διευθετήσεων υπέρ «ολίγων και ισχυρών».

Χρειάζεται ένα διαφορετικό μείγμα πολιτικής, ένα πραγματικό και αποτελεσματικό σχέδιο ανάπτυξης της Οικονομίας με κεντρικό στόχο τη μείωση των κοινωνικών ανισοτήτων. Ένα κράτος, που θα παρεμβαίνει στην αγορά με ισχυρούς ελεγκτικούς μηχανισμούς, θα αντιμετωπίζει την αισχροκέρδεια και θα προστατεύει ουσιαστικά το εισόδημα των εργαζομένων και ιδιαίτερα των πιο αδύναμων.

Κατερίνα Γρ. Σολωμού

Καθηγήτρια Ιατρικής Παν. Πατρών

Αν. Τομεάρχης Υγείας ΠΑΣΟΚ