ΑΠΟΨΗ: Η άλλη όψη της ανάπτυξης

Λέγεται και ακούγεται όλο και πιο έντονα πλέον ότι ακόμα και η ανάπτυξη 5,9% που είπε ο Κυριάκος Μητσοτάκης από τη ΔΕΘ μπορεί να αποδειχθεί πολύ μετριοπαθής προσέγγιση. Η Τράπεζα της Ελλάδας την ανεβάζει στο 7% και υπάρχουν απόψεις ότι μπορεί να φτάσει και στο 9%. Μία πραγματική… εκτίναξη, αν σκεφθεί κανείς ότι πριν ένα χρόνο μιλούσαμε για ύφεση του 8% και ακόμα περισσότερο, την πολύχρονη ύφεση που ζήσαμε στα χρόνια της κρίσης χρέους.

Όμως, υπάρχουν δύο ζητήματα που συνδέονται μεταξύ τους. Το πρώτο έχει να κάνει με τον πληθωρισμό και τις ανατιμήσεις, για τις οποίες όλοι συζητάμε το τελευταίο διάστημα. Γιατί δεν εξηγεί κάποιος, πολύ απλά, ότι ο πληθωρισμός και οι ανατιμήσεις είναι… η άλλη όψη της ανάπτυξης; Ίσως οι ανατιμήσεις δεν οφείλονται μόνο στους ρυθμούς ανάπτυξης. Οφείλονται όμως και σε αυτούς!

Και επίσης, πόσο αλήθεια συμπιέζουν οι ανατιμήσεις τα εισοδήματα; Πόσοι είναι αυτοί που πραγματικά πλήττονται και πόσοι αυτοί που λόγω ανατιμήσεων, απλά… κερδίζουν λιγότερα; Οι πρώτοι χρειάζονται στήριξη. Τους δεύτερους τους κατανοούμε – οποιοσδήποτε έχει δίκιο να τσαντίζεται όταν κερδίζει λιγότερα – αλλά δεν έχουν και… ανάγκη ανθρωπιστικής στήριξης!

Κάποτε, όχι πολλά χρόνια πριν, εκατοντάδες χιλιάδες έτρεχαν στα κοινωνικά παντοπωλεία για να πάρουν τα αναγκαία τρόφιμα. Σήμερα, πόσοι τρέχουν ακόμα;

Προφανώς, πάντοτε θα υπάρχουν πολίτες που θα δυστυχούν ενώ οι αριθμοί ευημερούν. Και αυτοί οι πολίτες πρέπει να βοηθηθούν ώστε να αποκτήσουν πραγματικό δικαίωμα στη ζωή και στην προκοπή. Όμως, η γενικότερη αγανάκτηση, αν και ανθρωπίνως κατανοητή, σε οικονομικούς όρους δεν σημαίνει «καταστροφή». Ίσως και το αντίθετο… Κάποιοι ίσως κερδίζουν λιγότερα. Κάποιοι άλλοι όμως, τελικά ίσως κερδίζουν και περισσότερα.

Η ουσία είναι άλλη. Ότι αφήνουμε πίσω μας την εποχή της «συλλογικής φτώχειας» και μπαίνουμε σε τροχιά… ανταγωνισμών και διαγκωνισμών για τα μερίδια στην ανάπτυξη. Τα ποιοτικά δεδομένα αλλάζουν…