Η Ευρώπη… πάλι θα τρέχει

Ο Μάριο Ντράγκι παραιτείται γιατί αρνείται να συνθηκολογήσει με τον λαϊκισμό σε μία περίοδο απολύτως κρίσιμη για την Ιταλία, όπως και για όλη την Ευρώπη. Και στη Γαλλία ο Μακρόν έφαγε ένα μεγάλο «χαστούκι» στις πρόσφατες βουλευτικές εκλογές, βλέποντας τη Λεπέν να αυξάνει κατά πολύ τα ποσοστά της.

Τι βρίσκεται πίσω από αυτά τα δύο πολιτικά «επεισόδια»; Μα βέβαια, το γεγονός πως ο πληθωρισμός καλπάζει, η Ευρώπη τρομάζει μήπως παγώσει και πεινάσει τον επόμενο χειμώνα και τα πιο χαμηλά λαϊκά στρώματα αντιμετωπίζουν την κατάσταση πετώντας το γνωστό «ανάθεμα» στις πολιτικές ηγεσίες τους, το οποίο σπεύδουν να καρπωθούν – αλλά και να καλλιεργήσουν ακόμα περισσότερο – οι ακραίες δυνάμεις.

Δεν είναι λίγοι αυτοί που βλέπουν ότι εάν οι ευρωπαϊκές ηγεσίες δεν αντιδράσουν άμεσα και από κοινού απέναντι στην ενεργειακή ανασφάλεια και την πληθωριστική αφαίμαξη των εισοδημάτων, τότε ένας νέος λαϊκισμός θα γιγαντωθεί στην ήπειρο. Και εφόσον συμβεί αυτό, οι (ενδεχόμενες) ελλείψεις σε φυσικό αέριο, θα είναι το… λιγότερο που μπορεί να συμβεί!

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, εδώ και πολύ καιρό, επιμένει σε «ευρωπαϊκή απάντηση» στο ζήτημα της κρίσης. Στις συνόδους κορυφής όμως, πάνε και έρχονται χωρίς να λαμβάνουν αποφάσεις. Σιγά – σιγά όμως, το μεγάλο πρόβλημα αποκαλύπτεται σε όλες τις διαστάσεις του.

Και ναι μεν πολλοί υποστηρίζουν πως δεν θα αργήσει η ώρα που η Ευρώπη θα σηκώσει κοινό «τείχος», όμως για άλλη μία φορά, η Ε.Ε. θα τρέξει να καλύψει τα… χιλιόμετρα που δεν φρόντισε να καλύψει νωρίτερα και τα δεινά που θα μπορούσε να έχει αποφύγει. Και αν δεν συμβεί και αυτό, τότε η Ευρώπη θα διανύσει μία από τις πιο σκοτεινές και απαισιόδοξες περιόδους της ιστορίας της.

Προφανώς, δεν είναι λύση να καλύπτεις κοινωνικά και πολιτικά αδιέξοδα ανοίγοντας πάντοτε ένα τεράστιο πορτοφόλι που στο κάτω – κάτω, υπονομεύει τις επόμενες γενιές. Όταν όμως δεν έχεις χαράξει έγκαιρα έναν σχεδιασμό και δεν έχεις τα «άντερα» να δράσεις άμεσα, τότε μόνο αυτό μπορεί να γίνει…