ΑΠΟΨΗ: Στο τέλος, η ιστορία δεν σβήνει καμία παράγραφο

Όπως είχαμε γράψει και στο φύλλο της περασμένης Πέμπτης, ο θάνατος του τέως βασιλιά Κωνσταντίνου σφραγίζει τον προσωπικό του βιολογικό κύκλο, αλλά και έναν ιστορικό κύκλο για την Ελλάδα. Και αυτός ο κύκλος κλείνει και τυπικά σήμερα, με το τελετουργικό της κηδείας και της ταφής, που είναι βέβαιο πως θα τραβήξει τα φώτα της δημοσιότητας, αν και ποτέ δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο θάνατος ενός ανθρώπου συνιστά μία σκληρή δοκιμασία για την οικογένεια του εκλιπόντος που πρέπει να είναι σεβαστή από όλους.

Με τον σεβασμό που πρέπει, λοιπόν, σε έναν άνθρωπο που έφυγε από τη ζωή, αλλά και προς τους δικούς του ανθρώπους, ελπίζουμε ο θόρυβος που δημιουργήθηκε στην χώρα μας σχετικά με το τελετουργικό της κηδείας, αλλά και την ίδια την «ανάγνωση» της ιστορίας, να τελειώσει το συντομότερο δυνατό.

Αυτό είναι κάτι που το έχει ανάγκη η χώρα, ιδιαίτερα καθώς βρίσκεται σε προεκλογική περίοδο και νομίζουμε πως τελικά, είναι κάτι που επιζητεί η πλειοψηφία των πολιτών, οι οποίοι ξέρουν πολύ καλά ότι οποιαδήποτε συζήτηση για τεκταινόμενα 50 και πλέον ετών, δεν έχουν κανένα νόημα σήμερα. Άλλωστε, όπως είχαμε γράψει, ο ίδιος ο εκλιπών, ποτέ δεν αμφισβήτησε το πολίτευμα της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε μετά το 1974 και ποτέ δεν επεδίωξε να γίνει παράγοντας ανωμαλίας για τη χώρα ενώ στην ίδια γραμμή δείχνουν πως κινούνται και οι απόγονοί του.

Είμαστε σίγουροι πως η ιστορία δεν σβήνει καμία από τις παραγράφους της και ότι, τελικά, τα γεγονότα αποκρυσταλλώνονται στην πραγματική  τους διάσταση μετά από πολλά – πολλά χρόνια. Αρκεί να σκεφτούμε ότι 200 και πλέον χρόνια μετά την ελληνική επανάσταση του 1821, δεν έχουμε ακόμα καταλήξει στις ακριβείς εκδοχές πολλών γεγονότων εκείνης της εποχής για να καταλάβουμε ότι την ελληνική ιστορία του 20^ου αιώνα δεν θα τη πει ποτέ ολόσωστα κάποιος από εμάς. Θα την πουν οι απόγονοί μας, κάποια στιγμή στο μέλλον.