ΑΠΟΨΗ: Βία, βία, βία

Λίγο μετά το τέλος των περιοριστικών μέτρων που είχαν ληφθεί στην επείγουσα φάση της πανδημίας, αρχίσαμε να γινόμαστε μάρτυρες ενός οξυμένου κύματος βίας. Το γράψαμε και το επισημάναμε πολλές φορές, καλώντας μάλιστα τους αρμόδιους κρατικούς και κοινωνικούς φορείς να αναλάβουν δράση, απομυθοποιώντας κυρίως την «κουλτούρα της βίας» και μία τάση που θέλει τη βία να αποτελεί… μαγκιά και τρόπο ζωής!

Την ώρα λοιπόν που όλη η Ελλάδα έχει συγκλονιστεί από τη δολοφονία της 28χρονης στους Άγιους Αναργύρους της Αττικής, ένα νέο περιστατικό ωμής βίας μεταξύ ανηλίκων στην Κέρκυρα, βλέπει το φως της δημοσιότητας. Ένα επεισόδιο με μαχαίρι, που θα μπορούσε να καταλήξει με τον πλέον δραματικό τρόπο.

Ε, λοιπόν, ας τολμήσουμε πλέον να το πούμε ξεκάθαρα. Η βία μας κατακλύζει και δυστυχώς, δεν διαφαίνεται κανένας τρόπος να αντιμετωπιστεί.

Δεν έχει καμία, μα καμία, σημασία εάν τα θύματα είναι άνδρες ή γυναίκες, νέοι  η μεγάλοι. Δεν έχουν καμία σημασία οι αφορμές. Βρισκόμαστε απέναντι σε ένα φαινόμενο που δεν παράγεται από εγκληματίες ή εγκληματικές οργανώσεις, ασφαλώς και καταλήγει όμως ως εγκληματική δράση.

Επίσης, φαίνεται ξεκάθαρα πως η αυστηροποίηση των ποινών δεν κάμπτει την βία. Φαίνεται επίσης ξεκάθαρα όμως πως αυτός που κουβαλάει πάνω του ένα μαχαίρι ή κάποιο άλλο «όπλο», είναι σε θέση να το χρησιμοποιήσει και μάλιστα, πιο εύκολα και άνετα από ποτέ.

Ας μην συνεχίζουμε να κάνουμε λάθος λοιπόν και να διαχωρίζουμε τα περιστατικά βίας. Είτε πρόκειται για γυναικτονίες, είτε για οπαδική βία, είτε για μπούλινγκ, είτε για οτιδήποτε άλλο, μιλάμε πάντα για… βία!

Και  αυτή η έξαρση δεν αντιμετωπίζεται (μόνο) με αστυνομικά μέτρα. Αντιμετωπίζεται κυρίως μέσα στην κοινωνία. Εκεί όπου κάθε… «μάγκας» θα απαξιώνεται και θα γίνεται παράδειγμα προς αποφυγή. Εκεί όπου όποιος προκαλεί βία με λέξεις ή με πράξεις, θα πρέπει να απομονώνεται. Και εκεί, όπου γνωστά και προβεβλημένα πρόσωπα, τα οποία επίσης καλλιεργούν με τα λόγια ή τις πράξεις τους, την κουλτούρα της βίας, θα αντιμετωπίζουν το πιο σκληρό πρόσωπο του οργανωμένου κράτους.

Αν δεν αποφασίσουμε, όλοι μαζί, να δράσουμε τώρα, τα χειρότερα είναι μπροστά μας…