«Κρίμα να είναι η Αχαϊκή πάλι στο τοπικό»

Ο προπονητής Δημήτρης Μαγκαφάς, μιλάει στην «Γ» για τον Covid, τα «καναρίνια», τον Διαγόρα αλλά και την  μεγάλη του αγάπη την Δόξα Νιφορεϊκων

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟ Κ. ΓΑΛΑΡΙΩΤΗ

Εδώ και λίγο καιρό έχει ξεκινήσει ήδη ο προγραμματισμός των ομάδων για τη νέα αγωνιστική περίοδο. Οι επαφές παραγόντων, προπονητών, ποδοσφαιριστών είναι πολλές με την ελπίδα όλων η ποδοσφαιρική σαιζόν να μην έχει την τύχη των δυο προηγούμενων.

Η «Γ» επικοινώνησε με τον έμπειρο προπονητή Δημήτρη Μαγκαφά με θητεία σε πολλές ερασιτεχνικές ομάδες της Δυτικής Αχαΐας και προπονητή την τελευταία διετία στις ακαδημίες της Αχαϊκής ο οποίος μας μίλησε για τον covid, τον Διαγόρα Βραχνεϊκων αλλά και την μεγάλη του αγάπη την Δόξα Νιφορεϊκων.

«Γ»: Πως θα είναι το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο μετά covid εποχή;”

«Δ.Μ.»: Πολύ δύσκολα τα πράγματα, θα πονέσει πολύ το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο από τα όσα έγιναν αυτή τη διετία. Παράγοντες που έβαζαν από το υστέρημα τους τώρα θα δυσκολευτούν πολύ. Ποδοσφαιριστές που ουσιαστικά έμειναν άπραγοι τόσο μεγάλο διάστημα πολύ δύσκολο να επανέλθουν… Ειδικά για  κάποια παιδία σε μεγάλη σχετικά ποδοσφαιρική ηλικία τα πράγματα είναι δύσκολα. Για να δούμε βέβαια αν όλα ξεκινήσουν κανονικά».

«Γ»: Η Αχαϊκή υποβιβάστηκε, τι νομίζεις ότι δεν πήγε καλά;

«Δ.Μ.»: Περίεργη χρόνια. Τα παιδία που ήταν στη διοίκηση προσπάθησαν πολύ! Έδωσαν και την ψυχή τους. Το φθινόπωρο μετά τη διακοπή έφυγαν κάποιοι σημαντικοί ποδοσφαιριστές. Με την επανέναρξη έγινε μεγάλη προσπάθεια. Μαζεύτηκαν πολλά παιδία από πολλές ομάδες του ερασιτεχνικού και μαζί με τους παίχτες που είχαν απομείνει  έδωσαν τα πάντα θεωρώ. Η ομάδα ήταν άτυχη γιατί είχε πολλούς τραυματισμούς και αυτό στοίχησε! Νομίζω πως πρέπει όλη η Κ. Αχαΐα και η γύρω περιοχές να αγκαλιάσουν την Αχαϊκή πράγμα που δε συμβαίνει. Δε θέλω να το σχολιάσω άλλο αυτό. Κρίμα να είναι η Αχαϊκή πάλι στο τοπικό. Θέλω να αναφέρω ένα τεράστιο πρόβλημα της ομάδας το όποιο το βίωσα ο ίδιος. Μεγάλος βραχνάς το γηπεδικό! Δε γίνεται σε ένα γήπεδο να έχεις την πρώτη ομάδα και όλες τις ακαδημίες σου. Πόσο να αντέξει; Ούτε σωστή δουλειά δε γίνεται έτσι! Πρέπει οι αρμόδιοι να το δουν σοβαρά και να βοηθήσουν την Αχαϊκή σε αυτό το κομμάτι».

«Γ»: Πως είδες την πορεία του Διαγόρα Βρανχεϊκων;

 «Δ.Μ.»: Απλα εντυπωσιακή! Φοβερή πορεία, τρομερή προσπάθεια απ’ όλους, πολύ καλό κλίμα στην ομάδα.  Μεγάλη προσπάθεια από τη διοίκηση. Αφήνω τελευταίο βέβαια το κερασάκι. Η έλευση του Αντρέα του Ζήκου στην ομάδα ήταν κάτι παραπάνω από καταλυτική. Τίποτα δεν είναι τυχαίο.

«Γ»: Η μεγάλη σου αγάπη είναι η Δόξα Νιφορεικων. Πολλα τα χρόνια προσφοράς σου. Πως βλέπεις την ομάδα; Υπάρχουν στο μυαλό σου σκέψεις επιστροφής κάποια στιγμή;

«Δ.Μ.»: Τι να πρωτοθυμηθώ! Απο το 1998 που ξεκίνησα στους πάγκους στην Αχαΐα έως το 2015 από τις  17 σαιζόν τις 12 ήμουν στη Δόξα. Στην αρχή ως βοηθός και προπονητής παιδικής ομάδας και μετά 8 σαιζόν (όχι συνεχόμενες) προπονητής της πρώτης ομάδας. Απίστευτες πορείες, πολλές επιτυχίες, ελάχιστες αποτυχίες και πάνω απ’ όλα έκανα φιλίες. Με κάποιους έχω αδέρφισες σχέσεις. Πολλά τα συναισθήματα. Αυτό που καταφέραμε στη Δόξα για πολλά χρόνια ήταν πως η ομάδα ήταν πάντα ψηλά, πάντα είχε υψηλούς στόχους χωρίς ποτέ να έχει ρόστερ με μεγάλα μπατζετ, χωρίς ποτέ να έχει τα μεγάλα ονόματα. Πάντα με σημαία το καλό κλίμα, τη δουλειά και την ευχαρίστηση των αθλητών. Αυτό που με  χαροποίει ιδιαίτερα τώρα είναι πως μετά την επιστροφή της στα ποδοσφαιρικά δρώμενα η Δόξα έχει βρει το δρόμο της. Ανοδική πορεία τα τελευταία χρόνια, διοίκηση που ξέρει ποδόσφαιρο, καταπληκτικοί αθλητές. Στον πάγκο είναι ένας προπονητής ο όποιος δείχνει να δουλεύει πολύ και είναι πολύ καλό παιδί. Σε όλα αυτά να προσθέσουμε ότι η ομάδα έχει επιτέλους το δικό της γήπεδο στολίδι… Άρα, από όλο το πακέτο μόνο αισιοδοξία πηγάζει… Όσο για το αν υπάρχουν σκέψεις επιστροφής. Όταν έχεις περάσει τόσα πράγματα σε μια ομάδα πάντα υπάρχει στην άκρη του μυαλού σου η επιστροφή κάποια στιγμή. Θα δείξει στο μέλλον. Όπως και στη ζωή ποτέ μη λες ποτέ… Όμως αυτό δεν εξαρτάται από μένα. Πάντως τη δεδομένη στιγμή νομίζω όπως είπα πριν η ομάδα έχει στον πάγκο της έναν καλό προπονητή και καλό άνθρωπο οπότε η ερώτηση με κάνει να αισθάνομαι λίγο άβολα…

«Γ»: Τις τελευταίες τέσσερις σαιζόν σε βλέπουμε σε ακαδημίες. Ειδικά τις δυο τελευταίες ήσουν στις Κ-14 και Κ-16 της Αχαϊκής.  Υπάρχουν σκέψεις για επιστροφή σε αντρική ομάδα η θα παραμείνεις στις ακαδημίες;

«Δ.Μ.»: Στην Αχαϊκή η θητεία μου δυο χρόνια συνέπεσε με τον covid. Δεν πρόλαβα και δεν μπόρεσα να προσφέρω όσα εγώ θα ήθελα. Δημιούργησα πολύ όμορφη σχέση με τα παιδιά και όσο είμαστε στο γήπεδο δουλέψαμε πολύ. Έχει πολύ ταλέντο η περιοχή απλά πρέπει να αξιοποιηθεί. Να πέσει το βάρος στις ακαδημίες. Οι παράγοντες των ομάδων δύσκολα το καταλαβαίνουν αυτό.  Όσο για τη νέα σαιζόν ακόμα δε ξέρω, είναι νωρίς. Υπάρχουν κάποιες διερευνητικές συζητήσεις άλλα ακόμα δε θέλω να πω τίποτε άλλο. Το σίγουρο είναι πως είτε ακαδημίες είτε αντρικό αυτό που έχει σημασία για μένα πλέον, μετά από τόσα χρόνια στους πάγκους είναι να βρω κατάλληλες συνθήκες εργασίας και δουλείας. Αλλιώς δεν έχει νόημα να πάω κάπου μόνο για να λέω ότι είμαι προπονητής».

 ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ “Γ”