ΑΠΟΨΗ: Μάθαμε να προστατευόμαστε και να δρούμε προληπτικά

O τελευταίος χιονιάς ήταν μία ακόμα σαφής απόδειξη ενός κράτους που αρχίζει να προσαρμόζεται στα νέα δεδομένα που δημιουργεί η κλιματική αλλαγή, αλλά και μία ακόμα σαφής απόδειξη ότι ο Έλληνας… βρίσκει πάντα τρόπο να γκρινιάζει και αφορμή για να κάνει αντιπολίτευση.

Η πρώτη απόδειξη αυτής της αλλαγής ήρθε το περασμένο καλοκαίρι όταν, βάσει του σχεδιασμού που έγινε και της εμπειρίας που αντλήθηκε από το καταστροφικό καλοκαίρι του 2021, είχαμε ελάχιστες πολύ μεγάλες πυρκαγιές στην Ελλάδα ενώ τα «πύρινα» περιστατικά ήσαν χιλιάδες. Στη συντριπτική πλειοψηφία όμως, οι φωτιές αντιμετωπίστηκαν έγκαιρα και το «112» δούλευε… υπερωρίες, έστω και τελικά δεν υπήρξε κίνδυνος απώλειας ζωών στο 99% των περιπτώσεων.

Η δεύτερη απόδειξη ήρθε τώρα, στο πρώτο σφοδρό κύμα κακοκαιρίας αυτού του χειμώνα, που μάλιστα έπληξε την πρωτεύουσα, η οποία έχει αποδείξει πολλαπλώς ότι είναι ο «μεγάλος ασθενής» της χώρας, ως προς την ανθεκτικότητά της απέναντι σε ακραία φυσικά φαινόμενα. Τα μέτρα που ελήφθησαν έγκαιρα, ακόμα και οι απαγορεύσεις, λειτούργησαν ευεργετικά. Και τελικά, πάρα πολλοί άνθρωποι γλίτωσαν τα χειρότερα.

Την ίδια ώρα όμως, στα… πληκτρολόγια της εύκολης κριτικής και στα social media της ανέξοδης παρόλας, κάποιοι από το «ανύπαρκτο κράτος» πέρασαν με ευκολία στο «γιατί κλείνουν δρόμους και σχολεία» και στο ότι «η εύκολη λύση είναι να μην κουνιέται φύλλο». Βέβαια, όλοι αυτοί που σχολιάζουν περί «ευκόλων λύσεων» εάν είχαμε ανθρώπους να ταλαιπωρούνται μέσα στον χιονιά, πάλι θα έκαναν αντιπολίτευση.

Έτσι είναι όμως η «τακτική της κριτικής για την κριτική» και έτσι λειτουργούν, εδικά τα social media. Καθένας και… η εξυπνάδα του.

Η ουσία δεν αλλάζει. Και η ουσία είναι, ότι ως κράτος αρχίζουμε να αντιλαμβανόμαστε τις αδυναμίες μας αλλά και ότι, απέναντι σε ακραία φυσικά φαινόμενα δεν υπάρχουν ουσιαστικές άμυνες. Μας το δείχνουν και οι ισχυροί σεισμοί στην Τουρκία. Ο άνθρωπος μπροστά στη δύναμη της φύσης μοιάζει με ένα μικρό μυρμήγκι. Είναι πολύ σημαντικό λοιπόν ότι μάθαμε να… προστατευόμαστε, να λαμβάνουμε μέτρα, να δρούμε προληπτικά. Ακόμα και όταν τελικά… δεν χρειάζεται.