ΑΠΟΨΗ: Δύο χρόνια πόλεμος στην Ουκρανία

Συμπληρώθηκαν χθες δύο χρόνια από την ημέρα που ο Πούτιν διέταξε την εισβολή στην Ουκρανία. Και μετά από δύο χρόνια, κανένας ακόμα δεν ξέρει αν ο Πούτιν μπορεί να πει ότι είναι χαμένος ή κερδισμένος. Ο μόνος χαμένος με βεβαιότητα όμως, είναι… η Ευρώπη!

Και είναι χαμένη η Ευρώπη, όχι μόνο γιατί κάποιες σημαντικές χώρες πληγώθηκαν σοβαρά από το κλείσιμο της στρόφιγγας με το φυσικό αέριο και την δαπανηρή ανάγκη να καλύψουν τα ενεργειακά τους αποθέματα, ούτε γιατί επί δύο χρόνια διαθέτουν χρήματα και εξοπλισμό στην Ουκρανία για να καταφέρει να αντέξει. Είναι χαμένη γιατί εξακολουθεί να έχει μία εστία πολέμου μέσα στην «αγκαλιά» της, με την ανασφάλεια των λαών της Ευρώπης να παραμένει στα ύψη. Και είναι χαμένη επίσης, γιατί δεν κατάφερε ποτέ να εντάξει τη Ρωσία στο ευρωπαϊκό πλαίσιο ασφάλειας και συνεργασίας.

Κανένας δεν ξέρει ακόμα πως θα κλείσει αυτή η εστία ανάφλεξης. Ξέρουμε όμως ότι ακόμα και αν κλείσει κάποτε, οι πληγές θα μένουν ανοικτές για πάρα πολλά χρόνια. Μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας έχει διαμορφωθεί ήδη ένα πολύ μεγάλο ρήγμα. Αλλά και οι σχέσεις της Ρωσίας με τον δυτικό κόσμο δεν θα αποκατασταθούν πολύ γρήγορα, ακόμα και αν ο Πούτιν πάψει να είναι κάποια στιγμή ο ηγέτης στη Ρωσία. Επίσης, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ακόμα και η οικονομική ανάκαμψη δεν θα έρθει γρήγορα. Γι’ αυτόν τον πόλεμο όλοι «αιμορραγούν». Και η δύση και η Ρωσία.

Γι’ αυτό και επαναλαμβάνουμε: Επί δύο χρόνια αιμορραγεί η Ευρώπη και δυστυχώς, το τέλος δεν μπορεί να το δει ακόμα κανένας. Και το χειρότερο: Οι συνέπειες θα είναι ακόμα πιο μακροχρόνιες από τον ίδιο τον πόλεμο…