«Καλοί καγαθοί»

Γράφει η Νικολέττα Κατσιδήμα Λάγιου
(ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ)

Εκτός του αβάσταχτου πόνου να γυρίσει σε ένα άδειο σπίτι πρωτοχρονιάτικα αφού είχε πρόσφατα χάσει γονείς και σύντροφο, ντράπηκε επίσης να μην αποδεχτεί την πρόσκληση στο πάρτυ η 24χρονη Γεωργία επειδή θεώρησε πως θα προσβάλει τον γνωστό της που τόσο επίμονα την καλούσε και τη ρωτούσε αν θα πάει.

Οι θύτες συχνά εκμεταλλεύονται την ευγένεια και την αθωότητα των θυμάτων τους (και κυρίως όταν αυτά είναι ευάλωτα – τόσο αισχροί και αδίστακτοι) με αποτέλεσμα αυτά τα χαρακτηριστικά να μετατρέπονται από σπάνια χαρίσματα σε επικίνδυνα για όσους τα διαθέτουν μειονεκτήματα.
Γι’ αυτό ίσως θα ήταν χρήσιμο να ειπωθούν τα εξής προς τις κυρίες : Μην φοβάστε τους χαρακτηρισμούς «ξενέρωτη», «ακατάδεκτη», «ξινή», «μονόχνωτη» κλπ. Οι αληθινοί κύριοι, εκτός των άλλων, είναι και έξυπνοι και ευγενείς, κι επομένως θα κατανοήσουν την άρνηση ή τη σιωπή σας, αν αυτήν επιλέξετε ως απάντηση. Ποτέ για παράδειγμα δεν θα πουν με την βεβαιότητα του μέντιουμ ότι ζείτε μια «συμβιβασμένη ζωούλα», νομίζοντας ηλιθιωδώς ότι έτσι θα προκαλέσουν κάποια αντίδρασή σας. Και ποτέ δεν θα ερμηνεύσουν τη συνήθειά σας να υπογράφετε χρησιμοποιώντας ταυτόχρονα με το δικό σας επίθετο και του συζύγου σας – το επίθετο και των παιδιών σας δηλαδή – ως κατάλοιπο πατριαρχικής καταπίεσης που ταιριάζει σε «γυναικούλες» των οποίων η μόνη έγνοια είναι αν τους πέτυχε ο μουσακάς ή το παστίτσιο. Παρεμπιπτόντως, τόσο ο μουσακάς, όσο και το παστίτσιο, και γενικότερα το φαΐ όπως και η φλέγουσα από όλες πλέον τις απόψεις ερώτηση «τι να μαγειρέψω αύριο», είναι ζητήματα σπουδαία αφού ως γνωστόν οι άνθρωποι και πιο σημαντικό τα παιδιά, δε ζουν με αέρα κοπανιστό αλλά με θερμίδες. Γι’ αυτό κι υπάρχουν σπίτια που δουλεύει η κατσαρόλα και μυρίζει η γειτονιά π.χ. φακές στις 12 νύχτα αφού τότε βρήκε «ελεύθερο» χρόνο η μαγείρισσα.
Οι αληθινοί κύριοι δεν επεκτείνουν τις απόψεις τους περί κοινοκτημοσύνης για τα άψυχα και στους ανθρώπους δηλώνοντας πως η «ομορφιά δεν ανήκει σε κανέναν ανήκει σε όλους», στην προσπάθειά τους να καμουφλάρουν την παντελή έλλειψη σεβασμού που τους διακατέχει με βολικές φιλοσοφικούρες και στομφώδη αποφθέγματα, μην αντιλαμβανόμενοι ότι είναι άκρως προσβλητικό για την έμψυχη ομορφιά το να την θεωρούν κοινή. Κόπτονται για την ελευθερία και την ίδια στιγμή δεν αναγνωρίζουν το δικαίωμα που έχει ο κάθε άνθρωπος στην επιλογή για το που θα «ανήκει». Επίσης οι κύριοι δε θα σας φέρουν ποτέ σε δύσκολη θέση. Δε θα σας στείλουν π.χ. ποτέ λουλούδια στη δουλειά ανώνυμα αντιλαμβανόμενοι ότι έτσι θα δώσουν αφορμή για σχόλια. Θα αφήσουν ενδεχομένως στο παμπρίζ του αυτοκινήτου σας το λουλούδι τους συνοδευόμενο από ένα ανώνυμο ευφυές σχόλιο. Ίσως κάτι σαν «είσαι άσκηση αυτοπειθαρχίας».
Και σαφώς δε θα σας υποπτευθούν ποτέ για χρήση «άλλων» μέσων όταν μάθουν για οποιαδήποτε διάκριση ή επιτυχία σας. Θα εξετάσουν τη δουλειά και την αξιοσύνη σας. Κι αν ίσως κάποτε σας προδικάσουν παρορμητικά με άδικες παρερμηνείες (αν και κάτι τέτοιο είναι σπάνιο αφού είναι άνθρωποι του μέτρου), όταν αντιληφθούν το λάθος τους θα έχουν το σθένος – είτε το μάθετε είτε όχι – να σταθούν μπροστά σας και κοιτώντας σας στα μάτια να ανακαλέσουν.
Οι αληθινοί κύριοι είναι τόσο περήφανοι που υποχωρούν αμέσως από όσα «θέλω» τους σας αφορούν όταν βλέπουν ότι δεν είναι και δικά σας «θέλω». Είναι επίσης τόσο τζέντλεμεν (αγαθοί με την αρχαιοελληνική έννοια) που ποτέ δε χαρακτηρίζουν ως «ηλίθιες» όλες τις πρώην συντρόφους τους, όταν σας φλερτάρουν, νομίζοντας ότι έτσι κολακεύουν τη δική σας ευφυΐα. Συμπεριφορά συν τοις άλλοις και κουτή, αφού το πρώτο που θα σκεφτείτε είναι ότι αν αποδεχτείτε το φλερτ τους θα μπείτε ως υποψήφιες στη λίστα με τις «ηλίθιες» ή ότι αν προσελκύει μόνο «ηλίθιες» έχει κάποιο σοβαρό θέμα ο ίδιος.
Αυτά που δεν θα έκανε ποτέ ένας κύριος κι αυτά που εν τέλει επιλέγει να κάνει είναι ποσά αντιστρόφως ανάλογα. Κι αυτό γιατί ουδετερότητα κι απραξία στη ζωή δεν υπάρχει. Πάντα σε φέρνει στη θέση του εξεταζόμενου. Πάντα πρέπει να επιλέγεις την συμπεριφορά που θα έχεις. Κι είναι πολλά τα ωραία χαρακτηριστικά που τον διακρίνουν: καλοσύνη, ανθρωπιά, ανωτερότητα, γενναιότητα, αυτοπειθαρχία κλπ κλπ…
Επομένως η γνώμη αυτών να σας αφορά κι όχι η γνώμη των άλλων. Για τους άλλους να είστε ανύπαρκτες κι αυτοί ανύπαρκτοι για εσάς.
Υ.Γ. Η χρησιμότητα της ύπαρξης των μη κυρίων είναι διπλή : Πρώτον, μέσω της σύγκρισης αντιλαμβάνεστε τους κυρίους, αρκεί να μην βάζει την ουρίτσα του ο έρωτας και σας κάνει το μυαλό μαντάρα. Και δεύτερον, δίνουν αφορμές για εξάσκηση της επινοητικότητάς σας στο πώς να τους αποφεύγετε. Κάνουν γενικότερα καλή γυμναστική στο νου σας, αφού γίνεται άσσος στην τρίπλα.