ΑΠΟΨΗ: Η Ρωσία και τα δύο «στρατόπεδα»

Η πρόθεση της Φινλανδίας σε πρώτη φάση και της Σουηδίας και της Νορβηγίας σε επόμενη, να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ, είναι βέβαιο ότι συνιστά μία ηχηρή ήττα για την Ρωσία του Πούτιν. Γιατί είναι το αποτέλεσμα της επιθετικότητας απέναντι στην Ουκρανία και του φόβου που αυτή η επιθετικότητα γέννησε στους άλλους λαούς που μοιράζονται σύνορα με τη Ρωσία και – για να τα λέμε όλα – ένα όχι και πολύ καλό παρελθόν με την ρωσική επιθετικότητα.

Έτσι η Ρωσία, που έκανε την εισβολή στην Ουκρανία για να μην αισθανθεί την «ανάσα» του ΝΑΤΟ στο… προαύλιό της, κινδυνεύει να υποστεί πλέον έναν πολύ πιο σφιχτό Νατοϊκό κλοιό.

Το ζήτημα λοιπόν είναι, πως θα αντιδράσει η Μόσχα;

Θα ξεκινήσει και νέο πόλεμο κατά της Φινλανδίας; Και κατά της Νορβηγίας και της Σουηδίας;

Μόνη εναντίον όλων; Δεν μπορεί. Ακόμα και αν υποθέσουμε ότι ο Πούτιν ή η ηγετική ομάδα στο Κρεμλίνο αποπειραθούν να κάνουν κάτι τέτοιο, τότε όχι μόνο θα έχουν απέναντί τους όλο τον κόσμο, αλλά και τους ίδιους τους Ρώσους. Ειδικά τώρα που η ρωσική πολεμική μηχανή έδειξε εμφανείς αδυναμίες, ο υπόλοιπος κόσμος έχει ενταχθεί σε δύο μεγάλα «στρατόπεδα». Το «στρατόπεδο» εκείνων που αντιτίθενται ανοικτά στην επιθετικότητα της Ρωσίας και το «στρατόπεδο» των επιτήδειων ουδέτερων που καιροφυλακτούν για να κερδίσουν από κάποια ενδεχόμενη αποδυνάμωση ή και κατάρρευση της Ρωσίας, σε οικονομικό επίπεδο.

Η δύση λοιπόν, με τη Ρωσία του Πούτιν στριμωγμένη στη γωνία, δεν πρέπει να ποντάρει στην κατάρρευση της Ρωσίας. Δεν τη συμφέρει! Η δύση πρέπει να δώσει χώρο και χρόνο στη Ρωσία, όχι για να αλλάξει το καθεστώς, αλλά για να αντιληφθεί η ηγεσία της το αδιέξοδο και να πειστεί ότι το προτιμότερο θα ήταν μία έντιμη συμφωνία. Και αυτή η συμφωνία περνάει μέσα από την αναγνώριση της κυριαρχίας της Ουκρανίας και την άμεση κατάπαυση του πυρός. Η Ρωσία, θα το γράφουμε και θα το επαναλαμβάνουμε πάντα, πρέπει να αποτελέσει πυλώνα της ευρωπαϊκής ενότητας και ασφάλειας! Κανέναν δεν συμφέρει ένας μακροχρόνιος πόλεμος φθοράς ή μία κλιμάκωση…