Στεφανιογραφία και στεντ από το δάκτυλο!

«Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στην καρδιά λοιπόν, αρκεί να τους γνωρίζεις» αυτή είναι μια φράση που επιδέχεται πολλαπλές ερμηνείες, εν προκειμένω είναι η φράση κλειδί του Καθηγητή Καρδιολογίας Γρηγόρη Τσίγκα που μας ανοίγει τις πύλες πρόσβασης στην καρδιά υπό μορφή εκλαϊκευμένης πληροφόρησης σχετικά με τις διεθνώς πρωτοποριακές τεχνικές, που εφαρμόζονται στην Καρδιολογική Κλινική του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Πατρών.

ΤΗΣ ΤΕΤΑΣ ΓΙΑΝΝΑΡΟΥ

Ποιος θα μπορούσε να φανταστεί ότι η Καρδιολογική Κλινική του Ρίου πρωτοπορεί και εφαρμόζει τεχνικές στις οποίες υπολείπονται Ε.Ε. και ΗΠΑ;

Τι γίνεται λοιπόν;

Ξεκινάει τώρα από το Πανεπιστήμιο της Πάτρας με εστία την Καρδιολογική Κλινική του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου και τον Γρηγόρη Τσίγκα μια μεγάλη πολυκεντρική, πανευρωπαική μελέτη με την χρήση της πρότυπης τεχνικής που εφαρμόζεται επιτυχώς στην Καρδιολογική Κλινική και αφορά αρχικά τις στεφανιογραφίες αλλά το σημαντικότερο ότι εφαρμόζεται και στο οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου. Η διαφορετικότητα της τεχνικής έγκειται ότι δεν γίνεται η είσοδος για στεντ ή μπαλονάκι από την μηριαία αρτηρία δηλαδή από τον μηρό του ποδιού αλλά από το δάκτυλο ή τον καρπό του χεριού μας. «Η διεθνής βιβλιογραφία λοιπόν, ξεκίνησε κάποτε από το χέρι. Η αρχική προσπάθεια απέτυχε. Έτσι ακολουθήθηκε η διαδικασία του να χρησιμοποιούνται μεγαλύτερα αγγεία, όπως είναι η μηριαία αρτηρία που είναι 5 φορές μεγαλύτερη άρα ένας εξαιρετικό σημείο προσπέλασης που δίνει μεγαλύτερη ευχέρεια πρόσβασης στην καρδιά, πλην όμως ενέχει κινδύνους, όπως το να προκύψει μεγάλη αιμορραγία ή άλλες επιπλοκές κάποιες φορές θανατηφόρες. Έτσι επιχειρήσαμε την κερκιδική προσπέλαση δηλ την είσοδο από το χέρι για τις στεφανιογραφίες εγχείρημα που στην Αμερική ακόμα χρησιμοποιείται μόνον κατά 50%. Την συγκεκριμένη τεχνική ξεκινήσαμε να την εφαρμόζουμε πολύ νωρίς από το 2008 με τους Καθηγητές Δημήτρη Αλεξόπουλο, Γιώργο Χαχάλη και βεβαίως τον Περικλή Νταβλούρο, ειδικά στην πρωτογενή αγγειοπλαστική. Πρέπει να υπογραμμίσω πως το Αιμοδυναμικό μας Κέντρο λειτουργεί αδιαλείπτως όλο το 24ώρο κάτι που δεν γίνεται σε πάρα πολλά νοσοκομεία όλου του κόσμου και κυρίως υπάρχει γιατρός διαθέσιμος να βοηθήσει τον συνάνθρωπο που μεταφέρεται με οξύ έμφραγμα δίνοντας ανάσα σε όλη την περιφέρεια που καλύπτει το ΠΓΝΠ.» επισημαίνει στην «Γ» ο καθηγητής καρδιολογίας Γρηγόρης Τσίγκας.

<Το ερώτημα που τίθεται είναι ποια η νέα είδηση αφού αυτή η τεχνική χρησιμοποιείται εδώ και χρόνια; «Όντως χρησιμοποιούμε την τεχνική της προσέγγισης από το χέρι η οποία όταν εφαρμόζεται στο οξύ έμφραγμα απαλλάσσει τον ασθενή από βαριές επιπλοκές γιατί σηκώνεται άμεσα και αυτό βοηθά αποτελεσματικά στην αποφυγή επιπλοκών. Το νέο είναι ότι προχωρήσαμε ένα σημαντικό βήμα παραπάνω, γιατί πλέον επιχειρείται η είσοδος για στεντ ή μπαλονάκι από αρτηρία του δακτύλου του χεριού, μια πρωτοποριακή τεχνική που μειώνει ακόμα πολύ περισσότερο τον αναγκαίο χρόνο ακινητοποίησης . Αρχικά έγινε η πρωτοποριακή μελέτη Angie και τώρα είμαστε εμείς οι κύριοι ερευνητές που οργανώνουμε για πρώτη φορά πανευρωπαϊκή πολυκεντρική μελέτη με το ακρωνύμιο DR-STEMI στην οποία θα συμμετέχουν 7 Κέντρα από τον Ελλαδικό χώρο, το Βέλγιο, την Ουγγαρία, την Ιταλία, την Ελβετία και το Ηνωμένο Βασίλειο. Είναι μια μελέτη που ξεκινά το καλοκαίρι, και με βάση το πρωτόκολλο της μελέτης θα ξεκινάει η στεφανιογραφία από το δάχτυλο και στους εμφραγματίες. Η λογική είναι ότι πρέπει με κάποιο τρόπο να φτάσεις στην καρδιά, να κάνεις αγγειογραφία, να πάρεις φωτογραφίες δηλ των αγγείων που απεικονίζουν την κατάσταση του ασθενούς και μετά από τον ίδιο δρόμο που έχεις ήδη χρησιμοποιήσει, βάζεις μπαλονάκι στεντ ανάλογα με την περίπτωση, ελαχιστοποιώντας τους κινδύνους των επιπλοκών για τον ασθενή». «Από την αρχή της χρονιάς αλλάξαμε διαδερμικά 14 αορτικές βαλβίδες»
Όσον αφορά ποια είναι η πορεία της τεχνικής αλλαγής της αορτικής βαλβίδας διαδερμικά και αν είναι εφικτή η εφαρμογή της από τον καρπό ή το δάκτυλο, ο καθηγητής Τσίγκας μας πληροφορεί « Έχουμε αντιμετωπίσει 14 περιστατικά από την αρχή της χρονιάς με απόλυτη επιτυχία. Η αλλαγή της αορτικής βαλβίδας διαδερμικά και όχι με χειρουργική μέθοδο εφαρμόζεται αποκλειστικά σε ασθενείς που δεν είναι δυνατόν για λόγους υγείας να χειρουργηθούν και ακολουθείται ένας εναλλακτικός δρόμος. Δεν μπορεί να εφαρμοσθεί τεχνική από τον καρπό ή το δάκτυλο σε αυτή την περίπτωση, επειδή τα υλικά που χρησιμοποιούνται είναι πολύ μεγαλύτερα και αναγκαζόμαστε να χρησιμοποιήσουμε την μηριαία αρτηρία, τουλάχιστον στην παρούσα φάση η τεχνολογία δεν έχει εξελιχθεί τόσο που να μας δίνει την δυνατότητα να χρησιμοποιήσουμε ακόμα τα μικρότερα αγγεία του χεριού.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΓΝΩΜΗΣ