ΑΠΟΨΗ: Η ακρίβεια είναι εδώ!  

Το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η συντριπτική πλειονότητα της κοινωνίας, όπως διαπιστώνουμε από την καθημερινότητά μας και από τις συναναστροφές μας, είναι η ακρίβεια.

Με τις τιμές των καυσίμων να παίρνουν και πάλι την ανιούσα, τα προϊόντα στο ράφι των σούπερ μάρκετ ακολουθούν από μέρα σε μέρα την ίδια ανοδική πορεία. Και αναφερόμαστε στα προϊόντα πρώτης ανάγκης, όπως το γάλα, τα τυροκομικά, τα οπωροκηπευτικά, τα ζυμαρικά και τα κρέατα, που τείνουν να γίνουν απλησίαστα για ευρέα κοινωνικά στρώματα, αν δεν έχουν ήδη γίνει απρόσιτα.

Για την αντιμετώπιση της ακρίβειας, η κυβέρνηση έχει καθιερώσει, ως γνωστόν, δύο μέτρα: το market pass και το «καλάθι του νοικοκυριού». Παρότι η εφαρμογή τους επεκτάθηκε χρονικά, τα συγκεκριμένα μέτρα μοιάζουν με ασπιρίνες που δεν μπορούν να θεραπεύσουν μια σοβαρή ασθένεια.

Η ανάσχεση της ακρίβειας παραμένει ζητούμενο, καθώς βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τον λεγόμενο «πληθωρισμό απληστίας», που δεν είναι άλλος από τον πληθωρισμό των κερδών. Πρόκειται γι’ αυτό που είδαμε να συμβαίνει και με τα εισιτήρια της ακτοπλοΐας, ενώ στα τρόφιμα και σε είδη ευρείας κατανάλωσης (εκτός από τις αυξήσεις των τιμών) οι συσκευασίες μικραίνουν σε περιεχόμενο.

Ο «πληθωρισμός απληστίας» εμφανίζεται όταν η ζήτηση ξεπερνάει την προσφορά, λόγω διαταραχών (όπως συνέβη με την ενεργειακή κρίση, απόρροια του πολέμου στην Ουκρανία)   και οι επιχειρήσεις βρίσκουν την ευκαιρία να αυξήσουν τα κέρδη τους, ανεβάζοντας τις τιμές, δυσανάλογα συγκριτικά με τα κόστη.

Το φαινόμενο δεν είναι καινούργιο. Πριν από 250 χρόνια, ο Άνταμ Σμιθ εξηγούσε ότι η αύξηση των κερδών μπορεί να προκαλέσει γεωμετρική αύξηση των τιμών, ενώ η αύξηση των μισθών μόνο μια γραμμική, αναλογική, αύξησή τους. «Τα υψηλά κέρδη τείνουν να αυξάνουν τις τιμές πολύ περισσότερο απ’ ό,τι οι υψηλοί μισθοί», έγραψε χαρακτηριστικά.

Καλή η θεωρία, αλλά στην πράξη πώς μπορεί να αναχαιτιστεί η  ακρίβεια; Μια πειστική απάντηση καλείται να δώσει η κυβέρνηση, κερδίζοντας ένα από τα μεγαλύτερα στοιχήματά της.