ΑΠΟΨΗ: «Ουδέτερη» Ελλάδα… δεν υπάρχει!

Οι μέρες περνούν, ένα τεράστιο γεωπολιτικό μπρα ντε φερ βρίσκεται σε εξέλιξη πάνω στις… πλάτες (τις ζωές για την ακρίβεια) εκατομμυρίων αμάχων και αθώων ανθρώπων στην Ουκρανία, στην Ελλάδα όμως εξακολουθούμε να συζητάμε για την στάση που θα έπρεπε να κρατήσει η Ελλάδα και αν η ελληνική κυβέρνηση έκανε λάθος να ταχθεί ευθύς εξαρχής στο πλευρό των δυτικών δυνάμεων και κατά της ρωσικής εισβολής.

Η «ουδετερότητα» που επικαλούνται κάποιοι ή η προσπάθεια να είναι η χώρα μας «γέφυρα» μεταξύ ανατολής και δύσης (που έχει πει ακόμα και ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας), από πού άραγε θα μπορούσε να πηγάσει και τι ρόλο θα είχε;

Υπήρξε ποτέ η Ελλάδα «ουδέτερη»; Σάμπως δεν είναι μέλος της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ, σάμπως δεν υπήρξε πάντοτε στο πλευρό των δυτικών δυνάμεων; Και πέρα από την θρησκεία, τι είδους άλλες σχέσεις μας ενώνουν με τη Ρωσία; Και μην πει κανείς για τους τουρίστες ή για τις πολιτιστικές εκδηλώσεις… Ρώσοι τουρίστες πηγαίνουν και στη Τουρκία και στην Ισπανία και στη Ρουμανία και στην Αγγλία. Ή τουλάχιστον, πήγαιναν… Και τα Μπολσόϊ ταξίδευαν σε όλο τον κόσμο. Κατά συνέπεια, η χώρα μας έτσι κι αλλιώς βρίσκεται στη δυτική πλευρά του κόσμου, αλλά εκ της γεωγραφικής θέσης της είναι υποχρεωμένη να ασκεί πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική. Και αυτό θα συνεχίσει να κάνει. Όμως, όταν η Ρωσία ξεκινάει μία στρατιωτική επιχείρηση σε μία άλλη χώρα, εμείς μπορούμε να το αποδεχτούμε; Μα, αν το κάνουμε είναι σαν να δίνουμε άφεση αμαρτιών στη Τουρκία για την εισβολή στην Κύπρο. Δεν το καταλαβαίνουμε λοιπόν ότι η Ελλάδα δεν είχε κανένα άλλο περιθώριο από το να καταδικάσει την ρωσική εισβολή;

Είναι κατανοητό ότι στη χώρα μας υπάρχει βαθιά ριζωμένη, σε ένα τμήμα της κοινωνίας, μία αντιδυτική (και αντιΝΑΤΟϊκή) νοοτροπία. Και ίσως, όχι άδικα. Όμως, ούτε κάποιος είπε πως η Δύση και το ΝΑΤΟ τα έκαναν πάντα όλα καλά (το αντίθετο συνέβη), ούτε και η Ελλάδα θα πάψει ποτέ να επιδιώκει άριστες σχέσεις με τον «εκτός Δύσης» κόσμο.

Αν ξεχωρίζουμε τα γεγονότα και έχουμε ξεκάθαρο στο μυαλό μας το εθνικό συμφέρον, τότε μπορούμε πολύ εύκολα να κατανοήσουμε γιατί η στάση της χώρας ήταν η μόνη ορθή και ενδεδειγμένη.