ΑΠΟΨΗ: Ας σκεφθεί ο καθένας τις επιλογές του

Είναι απολύτως κατανοητό ότι ένα μέτρο που έρχεται να επιβάλλει «πρόστιμο» σε μία κοινωνική (πληθυσμιακή εν προκειμένω) ομάδα που αρνείται να εμβολιαστεί, είναι ένα μέτρο που δεν είναι «κοινωνικά εύπεπτο» και ένα μέτρο που εγείρει αντιρρήσεις και αντιδράσεις.

Περί νομιμότητας και συνταγματικότητας, δεν τίθεται ζήτημα. Άλλωστε, το έχουν ήδη ξεκαθαρίσει αρκετοί γνωστοί συνταγματολόγοι. Στο κάτω – κάτω της γραφής, η Πολιτεία υπάρχει για να θεσπίζει κανόνες στην οργάνωση της κοινωνίας. Όπως κάποιος δεν θέλει να εμβολιαστεί, έτσι και κάποιος άλλος δεν θέλει να φοράει κράνος όταν οδηγάει δίκυκλο όμως, εν τοιαύτη περιπτώσει, θα πληρώσει πρόστιμο. Οπότε, ας μην συζητάμε για τα αυτονόητα.

Τα ζητήματα και τα διλήμματα που τίθενται είναι περισσότερο «ηθικά» ή αν θέλετε, ζητήματα «κοινωνικής ευθύνης».

Θα μπορούσε η κυβέρνηση να έχει αποφύγει ένα τέτοιο αρνητικό μέτρο; Βεβαίως, έχοντας όμως λάβει άλλα μέτρα νωρίτερα. Το λάθος της κυβέρνησης είναι ότι για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα επέλεξε τον πιο ήπιο τρόπο, αφήνοντας πολύ χρόνο σε όλους, ενώ ήταν βέβαιο πως η πανδημία θα «επέστρεφε» και το σύστημα υγείας θα δεινοπαθούσε σε μία χώρα με μόλις το 60% του πληθυσμού της να έχει εμβολιαστεί.

Θα μπορούσε επίσης να το έχει αποφύγει, εάν το πολιτικό σύστημα στο σύνολό του ήταν πιο «ώριμο» και λειτουργούσε με την ελάχιστη αναγκαία συναίνεση στο ζήτημα των εμβολιασμών. Στην Ελλάδα όμως, ο ορθολογισμός και η ωριμότητα, πολλές φορές καταπατούνται ανελέητα από εικασίες και θεωρίες συνωμοσίας.

Είναι προφανές λοιπόν ότι σε κανέναν δεν αρέσει η λογική των προστίμων. Ούτε για το κράνος, ούτε για το εμβόλιο, ούτε και για τίποτα άλλο. Ποια είναι όμως η εναλλακτική; Να αφήσουμε τους πιο μεγάλους σε ηλικία να τεθούν στη διάθεση της… «φυσικής επιλογής» και να μετράμε κάθε μέρα πόσοι έζησαν και πόσοι πέθαναν; Με το συμπάθειο, αλλά τα 100 ευρώ τον μήνα (για όποιον δεν θέλει να εμβολιαστεί) είναι πολύ λίγα μπροστά στην απώλεια ενός άδικου θανάτου.  Ή μήπως είναι πιο δίκαιο να γεμίζουν οι ΜΕΘ και οι νοσοκομειακές κλίνες με περιστατικά covid19, με αποτέλεσμα ένα σωρό άλλοι ασθενείς να μην μπορούν να εξυπηρετηθούν;

Ειλικρινά, λυπούμαστε πολύ για κάθε αρνητικό μέτρο που λαμβάνει το κράτος. Και εμείς θα θέλαμε, όλοι να μπορούν να κατανοήσουν από μόνοι τους, τι σημαίνει «υγεία» και «κοινωνική ευθύνη». Και ξορκίζουμε κάθε δράση και πράξη κοινωνικού αυτοματισμού. Όμως, από το να φτάσουμε στο σημείο, ο (κάθε) γιατρός να επιλέγει ποιος θα ζήσει και ποιος θα πεθάνει, είναι προτιμότερο να σκεφθεί ο καθένας μόνος του τις επιλογές του…