ΑΠΟΨΗ: Η (νέα) αλλαγή της Ευρώπης

Την ώρα που όπως είχαμε γράψει – και αποτελούσε λογικό συνειρμό – ο Πούτιν θα προσπαθούσε να κερδίσει επί του πεδίου όσο το δυνατόν περισσότερα διαπραγματευτικά πλεονεκτήματα, (καθώς γνωρίζει πως η Ρωσία δεν μπορεί να εμπλακεί σε έναν μακροχρόνιο πόλεμο στην Ουκρανία), η Ευρώπη καλείται να αλλάξει πολύ πιο γρήγορα και απότομα από όσο υπολόγιζε την ενεργειακή στρατηγική της, γεγονός που σημαίνει πολλά – πολλά χρήματα.

Όπως έγινε γνωστό χθες,  στο προσχέδιο αποφάσεων της Συνόδου Κορυφής, αναφέρεται πως η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να ξεκινήσει αμέσως να γεμίζει τους χώρους αποθήκευσης φυσικού αερίου προκειμένου να προετοιμαστεί για τον επόμενο χειμώνα, εκείνον του 2022-2023, καθώς το μπλοκ των 27 χωρών έχει ήδη εισέλθει σε διαδικασία μείωσης της εξάρτησής του από τους ρωσικούς υδρογονάνθρακες.

Αλλά αυτό δεν σημαίνει μόνο μεγάλες προμήθειες αερίου και μάλιστα από εκτός Ρωσίας αγορές. Σημαίνει επίσης και κατασκευή αποθηκών. Γιατί οι ενεργειακές ανάγκες της Ευρώπης δεν καλύπτονται με τις υπάρχουσες αποθήκες.

Γενικότερα λοιπόν, η Ευρώπη μπαίνει σε μία εποχή που καλείται να δαπανήσει άμεσα νέους πακτωλούς χρημάτων ενώ η πανδημία είναι ακόμα παρούσα και ενδεχομένως να απαιτηθούν επιπλέον πόροι και για τον κορωνοϊό.  Και αν σε αυτά, προσθέσουμε και τις μεγάλες αμυντικές δαπάνες πολλών χωρών, (όπως η Γερμανία που έχει εξαγγείλει πρόγραμμα εξοπλισμών ύψους 100 δις), τότε γίνεται κατανοητό πως η Ευρώπη έχει μόνο δύο επιλογές: Είτε να… ανακαλύψει το λεφτόδεντρο, είτε να βάλει στην άκρη τη δημοσιονομική πειθαρχία για τα επόμενα χρόνια και να αποφασίσει να δημιουργήσει νέο κοινό χρέος για όλα αυτά. Το ενδεχόμενο δημιουργίας ενός νέου κοινού Ταμείου λοιπόν, (μετά το Ταμείο Ανάκαμψης) παραμένει το πιο πιθανό σενάριο παρά τη διστακτικότητα ή και τις αντιδράσεις κάποιων κρατών. Δεν ξέρουμε κατά πόσο θα αλλάξει γεωπολιτικά την Ευρώπη ο πόλεμος στην Ουκρανία, σίγουρα όμως θα την αλλάξει σε οικονομικό επίπεδο.