ΑΠΟΨΗ: Ένας δρόμος με… μεγάλη ιστορία

Αν ερωτηθεί οποιοσδήποτε κάτοικος της περιοχής της Αχαΐας και της Ηλείας για το έργο που εκκρεμμεί και αποτελεί σοβαρό έλλειμμα της περιοχής, θα απαντήσει χωρίς πολύ σκέψη για την Πατρών – Πύργου.

Μοιάζει παράλογο και παράταιρο να διανύουμε την τρίτη δεκαετία του 21^ου αιώνα σε μία χώρα που θεωρείται «ευρωπαϊκή», και εντούτοις να μιλάμε ακόμα για δρόμους. Και όμως είναι αλήθεια… Και όχι μόνο για την περιοχή μας. Ας δούμε και τον περίφημο ΒΟΑΚ στην Κρήτη ή τον Ε65 που παραμένει ανολοκλήρωτος, για να μην μιλήσουμε για άλλους, μικρότερους οδικούς άξονες σε διάφορες περιοχές της χώρας που κυριολεκτικά έχουν μείνει στη δεκαετία του ’60.

Εν πάση περιπτώσει, η Πατρών – Πύργου έχει τη δική της μεγάλη ιστορία. Πέρασε από 40 κύματα, εξαγγέλθηκε δεκάδες φορές και άλλες τόσες… έμεινε στο ράφι. Ξεκίνησε ως τμήμα της Ολυμπίας Οδού, μετά έγινε ανεξάρτητο έργο, μετά έσπασε σε κομμάτια και τελικά, έφτασε να ενταχθεί πάλι στην Ολυμπία Οδό.

Σήμερα, παρουσία του πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη και της ηγεσίας του υπουργείου Υποδομών, δηλαδή του Κώστα Καραμανλή και του Γιώργου Καραγιάννη, πραγματοποιείται μία συμβολική τελετή εκκίνησης των εργασιών για το νέο αυτοκινητόδρομο.

Ευχόμαστε και ελπίζουμε όλα να εξελιχθούν ομαλά και όπως έχει ήδη εξαγγελθεί, το 2024 να μπορούμε να διασχίσουμε το νέο δρόμο. Το γεγονός πως το έργο εντάχθηκε στη σύμβαση παραχώρησης της Ολυμπίας Οδού και επιπλέον, έχει διασφαλισμένη χρηματοδότηση και από το επόμενο ΕΣΠΑ, αποτελούν κάποιες πολύ σημαντικές «σταθερές». Όμως, κανένα έργο δεν τελειώνει… πριν τελειώσει. Και καμία κυβέρνηση δεν κρίνεται μόνο από την εκκίνηση ενός έργου.

Και κάτι τελευταίο, αλλά όχι λιγότερο σημαντικό: Σε αυτόν τον δρόμο – καρμανιόλα, χάθηκαν πολλές ζωές. Κάτι χρωστάμε σε όσους χάθηκαν και σε όσους πόνεσαν. Κάτι χρωστάμε και στους εαυτούς μας, που δεν πρέπει να αισθάνονται… «κασκαντέρ» όταν μπαίνουν σε μία εθνική οδό. Να μην εγκαταλείψουμε ποτέ την προσπάθεια και τη διεκδίκηση για ακόμα καλύτερους δρόμους, παντού!