Άρθρα-Συνεργασίες
ΑΠΟΨΗ: Πόσοι «Σαϊντού» υπάρχουν ακόμα;
Όλα δείχνουν πως η υπόθεση του Σαϊντού Καμαρά, του 18χρονου πρόσφυγα από τη Γουινέα, που κινδυνεύει με απέλαση, θα έχει θετική κατάληξη. Γιατί η ιστορία του, με την ευκαιρία της εθνικής επετείου της 25ης Μαρτίου (όπου παρέλασε με τους άλλους συμμαθητές του) είδε το φως της δημοσιότητας. Και αυτό το φως, έφτασε μέσα στα υπουργικά γραφεία, με αποτέλεσμα να κινητοποιηθεί η υπουργός Παιδείας, προκειμένου να στηρίξει την «έφεση» του 18χρονου και το παιδί να μπορεί να πάρει άσυλο και να παραμείνει στη χώρα.
Ο Σαϊντού, όπως λένε αυτοί που τον ξέρουν καλά, έφτασε στην χώρα μας στα 16 του, ως ασυνόδευτο προσφυγόπουλο. Εδώ βρήκε την οικογένειά του και όλοι μαζί άρχισαν μία νέα ζωή. Το παιδί, μέσα σε 2-3 χρόνια, όχι μόνο έμαθε την ελληνική γλώσσα, αλλά είναι και πολύ καλός μαθητής. Ένα πανέξυπνο, αλλά και καλό παιδί, για το οποίο «ξεσηκώθηκαν», όλη η σχολική κοινότητα και ο δήμος Αγίου Δημητρίου όπου διαμένει, προκειμένου να στηριχθεί και να παραμείνει στην Ελλάδα.
Όλα δείχνουν λοιπόν ότι ο Σαϊντού και πρέπει και αξίζει να μείνει στην χώρα μας. Ότι η χώρα μας πρέπει να επενδύσει στον Σαϊντού και σε παιδιά σαν τον Σαϊντού, που θέλουν να ενσωματωθούν με τον τόπο και την κοινωνία μας, να γίνουν μέρος του σώματος της Ελλάδας.
Πολλοί θα αναρωτηθούν γιατί φτάσαμε στο σημείο να αρνηθεί η αρμόδια επιτροπή την πρώτη αίτηση ασύλου του 18χρονου και γιατί θα έπρεπε να φτάσει το θέμα του να πάρει δημοσιότητα και να παρέμβει η κυβέρνηση. Η απάντηση είναι μάλλον απλή: Γιατί οι αιτήσεις όλων αυτών των προσφύγων που φτάνουν στην Ελλάδα αντιμετωπίζονται με γραφειοκρατικό τρόπο. Χιλιάδες άτομα – πάρα πολλοί από την Ασία και την Αφρική – ζητάνε άσυλο την Ελλάδα. Πάρα πολλοί, χωρίς χαρτιά, χωρίς τη δυνατότητα να βεβαιωθούν τα στοιχεία, η ηλικία, ο τόπος καταγωγής τους. Έτσι, το σύστημα οδηγείται σε έναν «μονόδρομο» εξέτασης των αιτήσεων μέσω «φακέλων». Και η συντριπτική πλειοψηφία των αιτήσεων, απορρίπτεται.
Αυτό όμως είναι κάτι που πρέπει να αλλάξει. Τουλάχιστον για τους ανήλικους… Κάθε ανήλικος θα πρέπει να αντιμετωπίζεται με «προσωπικό τρόπο», ως ξεχωριστή περίπτωση. Η Ελλάδα πρέπει να ανοίγει την αγκαλιά της σε όσους θέλουν να γίνουν δικό μας «κομμάτι». Και ειδικά σε νέους, με ικανότητες. Ο Σαϊντού, μάλλον θα δικαιωθεί. Όμως, πόσοι «Σαϊντού» υπάρχουν ακόμα;
