«Χρέος μας να γίνουμε ένα σύγχρονο κράτος…»        

Του Παναγιώτη Καρασπήλιου (*)

Η Ελληνική Επανάσταση του 1821 αποτελεί ένα σπουδαίο ορόσημο στην ιστορία του έθνους μας, αποτελεί ένα σπουδαίο ελληνικό γεγονός, αλλά και ένα ευρωπαϊκό ιστορικό ορόσημο που στέφθηκε με επιτυχία.

Οι Έλληνες μετά από 400 χρόνια υποδούλωσης στους Οθωμανούς, αλλάξανε τον ρου της ιστορίας και επαναστάτησαν για να αλλάξουν τις τύχες τις δικές τους και των επόμενων γενιών, για να μην γεννηθεί και να μην μεγαλώσει κανένας άλλος σκλαβωμένος.

Ο άσβεστος πόθος για την ελευθερία και τη δημιουργία ανεξάρτητου και κυρίαρχου εθνικού κράτους, κινητοποίησε διαφορετικά δυναμογόνα στοιχεία του έθνους και συνέθεσε ένα επαναστατικό μωσαϊκό ανθρώπων, που τους περιελάμβανε όλους, κανένας δεν μπορούσε να λείψει και κανένας δεν περίσσευε από αυτόν τον αγώνα. Ήταν ένας καθολικός εθνικός αγώνας. Ήταν η επανάσταση όλων αυτών των υψηλών ιδανικών και των πανανθρώπινων αξιών που εμφορούνταν οι πρόγονοί μας και η βαθιά ανάγκη τους να παραδώσουν μια ελεύθερη πατρίδα στις επόμενες γενιές, μια πατρίδα με μέλλον, όχι με σκλαβιά και μαρασμό του έθνους, όχι μια επαρχία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας με πολίτες δεύτερης κατηγορίας.

Στο σήμερα, 202 χρόνια μετά, έχοντας κάνει σίγουρα αλματώδη βήματα με μια ελεύθερη και ανεξάρτητη πατρίδα, το διακύβευμα χάρη στην απαράμιλλη αυτοθυσία των προγόνων μας δεν είναι η απελευθέρωση της πατρίδας από κάποιον δυνάστη, αλλά να αποτινάξουμε από πάνω μας το αναχρονιστικό κράτος, που βασίστηκε σε κακώς κείμενα και παθογένειες ετών. Το διακύβευμα είναι να μετεξελιχθούμε σε ένα σύγχρονο κράτος και ο στόχος μας πρέπει να είναι μόνο να τα καταφέρουμε. Για να επιτευχθεί όμως αυτό, χρειάζεται να κάνουμε ότι μας δίδαξαν οι πρόγονοί μας, να επαναστατήσουμε ιδεολογικά και να συγκρουστούμε με όσα μας κρατάνε δέσμιους στον αναχρονισμό και στο παρελθόν.

Να συγκρουστούμε με τις λανθασμένες νοοτροπίες, με τις παλαιοκομματικές νοοτροπίες, το κομματικό και πελατειακό κράτος, την αναξιοκρατία, την ρουσφετολογία, το κράτος ενός αργοκίνητου δημοσίου συστήματος που δεν ελέγχεται, που δεν εξελίσσεται. Να συγκρουστούμε με όσα δεν μας αφήνουν να προχωρήσουμε μπροστά. Αυτό απαιτεί αλλαγή νοοτροπίας και σοβαρή αυτοκριτική, προκειμένου να γίνουν ριζικές αλλαγές. Να αλλάξουμε πρώτα εμείς, για να αλλάξουν όλα. Ο καθένας από το μετερίζι του να τιμά τους αγώνες και τις αξίες των προγόνων μας με τη διαχρονική του στάση και να τις κάνει πράξη ζωής, ώστε να αλλάξει και το κράτος και η κοινωνία μας κατ’ επέκταση.

Οι πρόγονοί μας στον καιρό τους εκπλήρωσαν το χρέος τους και μας παρέδωσαν μια ελεύθερη και υπερήφανη πατρίδα. Το χρέος το δικό μας στο σήμερα είναι να απελευθερωθούμε από το αναχρονιστικό κράτος και να θέσουμε τα θεμέλια για ένα σύγχρονο κράτος με νέες προοπτικές, ένα κράτος ευέλικτο, μεταρρυθμιστικό, λειτουργικό και ορθολογικό, ένα κράτος που θα αξιολογείται δίκαια, ένα κράτος που θα θέτει στο επίκεντρο τον πολίτη και τις ανάγκες του, ένα κράτος για όλους χωρίς εξαιρέσεις. Με εθνική ενότητα, ομόνοια και σύμπνοια να φτιάξουμε ένα κράτος αντάξιο των αγώνων των προγόνων μας, δικαιώνοντάς τους αγώνες που έδωσαν με αυταπάρνηση και αυτοθυσία για όλους εμάς.

Οι αγώνες τους και οι αξίες που μας παρέδωσαν ως ιερή παρακαταθήκη είναι ο λαμπρός φάρος που πρέπει να φωτίζει το δρόμο μας για να αντέχουμε στις εθνικές δυσκολίες, να προχωράμε μπροστά με εθνική υπερηφάνεια, ομοψυχία και αδερφοσύνη και να οδηγούμε την Ελλάδα μας εκεί που της αξίζει, σε ένα καλύτερο αύριο με ελπίδα και αισιοδοξία, για εμάς και τα παιδιά μας.

Η Επανάσταση του 1821, παραμένει και θα παραμένει πάντα διαχρονική και επίκαιρη και το σημείο αναφοράς για τις σύγχρονες επαναστάσεις του σήμερα, αυτές που έχουμε ανάγκη για να γίνουμε από ελεύθερο κράτος που το χρωστάμε στους προγόνους μας σύγχρονο και ισχυρό κράτος!

(*) Ο Παναγιώτης Καρασπήλιος είναι εκπαιδευτικός Ειδικής Αγωγής και Πρόεδρος Συλλόγου Αρκάδων Πάτρας «Θεόδωρος Κολοκοτρώνης»