ΑΠΟΨΗ: Η Ελλάδα της ανάπτυξης, της ακρίβειας, της φτώχειας

Δεν υπάρχει αμφιβολία πως μετά το 2019 η Ελλάδα είναι μια χώρα που αναπτύσσεται και ισχυροποιείται οικονομικά. Το χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ μειώνεται, η ανάπτυξη της χώρας είναι από τιςμεγαλύτερες στην Ευρώπη, οι εξαγωγές αυξάνονται, οι θέσεις εργασίας αυξάνονται. Γι’ αυτό και η Ελλάδα βρίσκεται στο «κατώφλι» της επενδυτικής βαθμίδας, εξάλλου.

Ωστόσο, δεν υπάρχει αμφιβολία επίσης ότι δεν υπάρχει κανένα κλίμα ευφορίας στην ελληνική κοινωνία, η οποία, όχι μόνο δεν αισθάνεται πως… αναπτύσσεται, αλλά αντίθετα, αισθάνεται πως δυσκολεύεται να επιβιώσει.

Και υπάρχουν πολλοί και σοβαροί λόγοι γι’ αυτό. Τελευταία, ήρθαν οι μεγάλες καταστροφές από θεομηνίες να μας υπενθυμίσουν, όχι μόνο την κλιματική αλλαγή, αλλά τη «δουλειά βάσης» που ποτέ δεν έγινε στην Ελλάδα. Επί δεκαετίες, αδιαφορήσαμε για τη φύση. Και τώρα πληρώνουμε το αντίτιμο.

Υπάρχει όμως και η ακρίβεια. Που μένει και επιμένει. Και κανένας δεν ξέρει πως και πότε θα υποχωρήσει.  Δεν θέλουμε να γίνουμε μάντεις κακών, αλλά πιστεύουμε πως δεν θα υποχωρήσει εάν δεν ληφθούν δραστικά μέτρα, καθώς ένα μεγάλο κομμάτι της ακρίβειας είναι απολύτως «τεχνητό». Αν δεν υπάρξει κρατική παρέμβαση στην αγορά, τότε η ακρίβεια θα τρώει την ανάπτυξη.

Επίσης, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Ελλάδα ξεκίνησε από πολύ χαμηλά. Από ένα πτωχευμένο κράτος, επί της ουσίας. Γι’ αυτό και παρά την όποια ανάπτυξη, η πραγματική αγοραστική δυνατότητα των Ελλήνων παραμένει πολύ – πολύ χαμηλά.

Απέχουμε πολύ λοιπόν από το να θεωρηθούμε ένα ισχυρό κράτος με μία ισχυρή οικονομία. Κανένας δεν έχει το δικαίωμα να βλέπει ή να λέει μόνο τη μισή αλήθεια, είτε από την θετική, είτε από την αρνητική της πλευρά. Αν ο πολιτικός κόσμος δεν δει και δεν πει ολόκληρη την αλήθεια, τότε απλά θα είναι αναντίστοιχος με την ελληνική κοινωνία για άλλη μία φορά…