ΑΠΟΨΗ: Γάμος ομοφύλων και… εσωκομματικά «μαχαίρια»

Είτε κάποιος τάσσεται υπέρ του γάμου των ομόφυλων, είτε κατά, το χειρότερο όλων είναι η μετατροπή αυτού του ζητήματος σε πεδίο «επίλυσης» προσωπικών διαφορών στο εσωτερικό των κομμάτων.

Από τη μία πλευρά, παρατηρείται η ύπαρξη κάποιων πολιτικών που, όχι από χριστιανική συνείδηση αλλά από καθαρά προσωπικά κίνητρα, βρίσκουν την ευκαιρία να ξιφουλκήσουν κατά του νομοσχεδίου, «βάλλοντας» άμεσα ή έμμεσα κατά των εσωκομματικών τους αντιπάλων. Και από την άλλη πλευρά όμως, παρατηρείται επίσης η ύπαρξη κάποιων άλλων που «βάλλουν» ενάντια σε όσους δεν υποστηρίζουν το νομοσχέδιο.

Οι «χριστιανοί» από τη μία, οι «δικαιωματιστές» και «προοδευτικοί» από την άλλη. Και η… λογική στον κάδο των απορριμμάτων! Γιατί κανένας από τους – υστερόβουλα – ξιφουλκούντες δεν νοιάζεται για την πραγματική εικόνα. Αλλά και γιατί, τέλος – τέλος, κανένας δεν έχει το δικαίωμα να χαρακτηρίζει τους χριστιανούς ως «συντηρητικούς» και αρνητές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως και κανένας δεν έχει το δικαίωμα να κατατάσσει τους υπερασπιστές του νομοσχεδίου στους «ανήθικους»!

Δυστυχώς όμως, ένα θέμα συνείδησης, έχει μετατραπεί σε εφαλτήριο ανάδειξης των εσωκομματικών διαφορών. Και αυτό ας μην πιστέψει κάποιος ότι συμβαίνει μέσα στη ΝΔ. Θα γράφαμε, μάλιστα, ότι εντός της ΝΔ παρατηρούνται τα λιγότερα «κρούσματα»! Γιατί εκεί, τα πράγματα είναι πιο ξεκάθαρα και λίγο – πολύ, όλοι έχουν ξεκαθαρίσει τη στάση τους σχετικά νωρίς. Τα εσωκομματικά «μαχαίρια» είναι πολύ περισσότερα στα άλλα κόμματα και ιδιαίτερα, στα κόμματα της κεντροαριστεράς. Οι ηγεσίες των κομμάτων πρέπει να αναλάβουν δράση και να σταματήσουν τη δράση όσων εργαλειοποιούν την εκκλησία και το θρησκευτικό συναίσθημα των Ελλήνων. Και η Εκκλησία όμως, που έχει εκφράσει επίσης ξεκάθαρη στάση, να μην ανέχεται την εργαλειοποίησή της στον βωμό ενδοκομματικών, προσωπικών αντιθέσεων.