ΑΠΟΨΗ: Από τα «οράματα» στα αποτελέσματα

Στην Ελλάδα κάποτε – όχι και… πολύ παλιά – χορταίναμε από λόγια, όνειρα και μεγάλα οράματα. Και αυτό έκανε πολύ κακό. Κακό στην καθημερινότητά, στο επίπεδο διαβίωσης, στην (υπ)ανάπτυξη της χώρας, κακό όμως και για τα μεγάλα και εθνικά ζητήματα.

Ακόμα και προτού φανερωθεί μπροστά στα μάτια μας η μεγάλη οικονομική και δανειακή κρίση της χώρας, στις εποχές που πιστεύαμε ότι ευημερούσαμε, καταλάβαμε ότι τα οράματα «της ισχυρής Ελλάδας» μετατράπηκαν σύντομα σε… εφιάλτες. Δεν καταλαβαίναμε ότι την ίδια ώρα που άλλα κράτη προχωρούσαν και αναπτύσσονταν, εμείς τρέχαμε ακόμα από γκισέ σε γκισέ, ταλαιπωρούμασταν στις ουρές κάθε είδους, σκοτωνόμασταν σε δρόμους – καρμανιόλες και αδιαφορούσαμε για την πραγματική παραγωγή και την πραγματική ανάπτυξη στη χώρα επειδή μπορούσαμε πανεύκολα να πάρουμε ένα… «διακοποδάνειο»!

Δυστυχώς, πληρώσαμε και μάθαμε. Και πληρώσαμε πανάκριβα όλα εκείνα τα όμορφα τα λόγια τα μεγάλα, στα οποία πιστέψαμε. Πληρώσαμε και εμείς, πλήρωσε και η χώρα… Μία χώρα που δεν ήταν ούτε ισχυρή, ούτε πραγματικά ανεξάρτητη. Και αυτό ήταν κάτι που φάνηκε αργότερα, όταν η Ελλάδα έγινε «η μύγα στο γάλα» της Ευρώπης και ο συσχετισμός δυνάμεων στο Αιγαίο, διευρυνόταν σχεδόν μονίμως υπέρ της Τουρκίας.

Το μεγάλο «χαστούκι» της οικονομικής κρίσης άλλαξε πολλά. Μέσα από οδύνες και περιπέτειες – και βέβαια, μία απότομη και σχεδόν ισοπεδωτική φτωχοποίηση των Ελλήνων – αναδείχτηκε τελικά η αξία της «πράξης» και όχι των «λόγων». Και η ανάγκη για μία ουσιαστική σταθερότητα και ανάπτυξη.

Κάπου εκεί ήρθε στο προσκήνιο ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Ένας πολιτικός της δουλειάς και του αποτελέσματος, εργασιομανής και μεθοδικός, που παράλληλα γνώριζε ότι θα κριθεί από τα αποτελέσματα και όχι από τις προθέσεις του. Στην πρώτη πρωθυπουργική θητεία του, η πανδημία έβαλε ένα τεράστιο εμπόδιο, δημιούργησε όμως και μία σημαντική ευκαιρία: Να επιβάλλει το μεταρρυθμιστικό του έργο σε συνθήκες έκτακτης ανάγκης. Έτσι, είδαμε μία πρωτόγνωρη ψηφιακή «επανάσταση» που όπως πολλοί λένε, δεν θα γινόταν υπό κανονικές συνθήκες ούτε σε δεκαετίες. Παράλληλα όμως, είδαμε και μία σταδιακή αλλά διαρκώς επιταχυνόμενη αύξηση του κύρους της χώρας σε διεθνές επίπεδο. Ο πρωθυπουργός ότι έλεγε, το έκανε. Και μέσα και έξω από τη χώρα. Η Ελλάδα άρχισε να αναπτύσσεται, να εμφανίζεται αξιόπιστη και σοβαρή, πραγματικό μέλος της Ευρώπης και του δυτικού κόσμου. Και έτσι, δεν πετύχαμε μόνο κάποια καλά οικονομικά αποτελέσματα, αλλά είδαμε και την ανατροπή των παλαιών συσχετισμών στο Αιγαίο. Η Ελλάδα είναι πια η αξιόπιστη δύναμη στην περιοχή. Και η Ελλάδα παίρνει τα F-35 ενώ η Τουρκία θα πάρει κάποια στιγμή τα F-16. Κάποτε, η συζήτηση ήταν εντελώς διαφορετική…

Φυσικά, τα προβλήματα της Ελλάδας (και του Μητσοτάκη) δεν έχουν τελειώσει. Ακόμα και σήμερα, δεν μπορούμε να ισχυριστούμε ότι είμαστε ακόμα εκεί που θέλουμε. Μπορούμε όμως να πούμε ότι είμαστε σε καλό δρόμο. Η Ελλάδα δεν είναι μόνο «λόγια». Είναι και πράξεις και αποτελέσματα…