Στα σκουπίδια τρόφιμα για μια…Πάτρα-Τα ευρήματα έρευνας του Ινστιτούτου Έρευνας Λιανεμπορίου Καταναλωτικών Αγαθών

Πάνω από 300.000 τόνοι τροφίμων, τρόφιμα που θα μπορούσαν να θρέψουν 200.000 ανθρώπους ετησίως, τον πληθυσμό δηλαδή μιας πόλης όπως η Πάτρα, καταλήγουν κάθε χρόνο στα σκουπίδια.

Στο συμπέρασμα αυτό καταλήγει δειγματοληπτική έρευνα γνώμης του Ινστιτούτου Ερευνας Λιανεμπορίου Καταναλωτικών Αγαθών (ΙΕΛΚΑ).
Μάλιστα, όπως αναφέρει το στην ανακοίνωσή του, πρόκειται για μια εκτίμηση των ίδιων των καταναλωτών, η οποία διαχρονικά έχει αποδειχθεί ότι είναι κατά κανόνα χαμηλότερη της πραγματικής σπατάλης.

Σύμφωνα με την έρευνα του ΙΕΛΚΑ, μόλις 29% των νοικοκυριών δηλώνουν ότι δεν σπαταλούν καθόλου τρόφιμα. Τo 60% δηλώνει ότι σπαταλάει μέχρι 10% των τροφίμων, το 9% από 10% έως 25% και το 2% πάνω από 25%.
Το παραπάνω μεταφράζεται σε σπατάλη τροφίμων που μεσοσταθμικά είναι 6%.
ΦΡΟΥΤΑ ΚΑΙ ΛΑΧΑΝΙΚΑ
Το πρόβλημα εντοπίζεται κυρίως στις κατηγορίες των φρούτων και λαχανικών, στις οποίες σχεδόν 7 στους 10 καταναλωτές (68%) δηλώνουν ότι καταγράφουν σπατάλη, και ακολουθούν το ψωμί και τα αρτοσκευάσματα στο 58%, τα αλλαντικά στο 37%, τα γαλακτοκομικά στο 29%, τα γλυκά και τα σνακ στο 28%, και το γάλα στο 27%. Το 21% αποδίδει τη σπατάλη στην κακή διαχείριση των υπολειμμάτων φαγητού στο νοικοκυριό και το 18% σε πραγματοποίηση μεγαλύτερων αγορών από όσες χρειάζονται.

ΣΥΓΧΥΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΛΗΞΗΣ

Ένας σημαντικός λόγος για τον οποίο θεωρείται ότι τα νοικοκυριά πετούν μεγάλες ποσότητες τροφίμων είναι η σύγχυση που επικρατεί στο καταναλωτικό κοινό σχετικά με τη σήμανση «ημερομηνία λήξης» και «ανάλωση κατά προτίμηση έως».
Σύμφωνα με έρευνα της Κομισιόν, το 2018, πάνω από το 10% της ετήσιας σπατάλης τροφίμων στην Ε.Ε. είναι συνδεδεμένο με τις ετικέτες αυτές και τη δυσκολία των καταναλωτών να τις ερμηνεύσουν. Αυτός είναι ο λόγος που η Ε.Ε. μέχρι το τέλος του 2022 θα προτείνει νέους τρόπους σήμανσης των προϊόντων διατροφής.

Πανεπιστήμιο Πατρών: Το 28,4% δεν ξέρει τη διαφορά

Εξάλλου, από έρευνες που έχει πραγματοποιήσει το Εργαστήριο Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων του Αγροτικού Χώρου του Τμήματος Διοίκησης Επιχειρήσεων Αγροτικών Προϊόντων και Τροφίμων του Πανεπιστημίου Πατρών, προκύπτει ότι ένα 28,4% των καταναλωτών είναι λίγο ή καθόλου εξοικειωμένο με τη διαφορά ανάμεσα στην ημερομηνία λήξης και στην προτεινόμενη ημερομηνία ανάλωσης.
Ένας άλλος τρόπος με τον οποίο θα μπορούσε να περιοριστεί η σπατάλη τροφίμων στο στάδιο της λιανικής, είναι εάν εφαρμοζόταν στην Ελλάδα η πώληση προϊόντων «περιορισμένης διατηρησιμότητας» σε χαμηλότερη τιμή – προϊόντα στα οποία πλησιάζει η προθεσμία «ανάλωση κατά προτίμηση πριν από».

ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΖΑΚΥΝΘΙΝΟΣ