ΑΠΟΨΗ: Χάνουμε (πάλι) την ελευθερία μας;

Σε κάποια σχολεία, μετά τη Δευτέρα, αρχίζουν να βγαίνουν θετικά κρούσματα σε μαθητές ή σε εκπαιδευτικούς. Και σύμφωνα με τα νέα πρωτόκολλα, τα παιδιά στις τάξεις που εντοπίζονται κρούσματα, πρέπει να κάνουν πέντε τεστ σε μία εβδομάδα (τρία self και δύο rapid). Αυτό όμως, πέρα από την αδιαμφισβήτητη ταλαιπωρία που προκαλεί, καθώς γονείς και μαθητές τρέχουν να βρουν δημόσια δομή για να κάνουν τα δύο υποχρεωτικά rapid, εγείρει και την αντίδραση αρκετών εμβολιασμένων μαθητών (κυρίως Λυκείων αλλά και Γυμνασίων), οι οποίοι εμβολιάστηκαν, υποτίθεται για να είναι «ελεύθεροι» και να γλιτώσουν από την φασαρία των τεστ, αλλά τώρα βρίσκονται πάλι στη ίδια ή και χειρότερη θέση.

Καταλαβαίνουμε απόλυτα αυτά τα παιδιά. Καταλαβαίνουμε κάθε πολίτη που σκέφτεται το ίδιο. «Εμβολιαστήκαμε για να κερδίσουμε ελευθερία κινήσεων και τελικά, βρισκόμαστε πάλι στα ίδια» λένε πολλοί.

Οι πολίτες όμως – και κυρίως τα νέα παιδιά – οφείλουν να καταλάβουν τρεις απλές αλήθειες. Η πρώτη είναι πως ο εμβολιασμός δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν πιθανότητες να κολλήσεις. Κυρίως, σημαίνει ότι δεν κινδυνεύεις να νοσήσεις πολύ σοβαρά. Και σε πολύ μικρότερο βαθμό, ότι κολλάς πιο δύσκολα.

Η δεύτερη είναι ότι η «Όμικρον» έχει αποδείξει ότι μεταδίδεται πανεύκολα, πιο εύκολα μάλλον και από την απλή γρίπη. Και επιπλέον, κατά την άποψή μας είναι ήδη πασιφανές ότι τα εμβόλια που υπάρχουν σήμερα, μπορεί να συνεχίζουν να προστατεύουν από βαριά νόσηση, αλλά δεν είναι το ίδιο αποτελεσματικά στην «μη μετάδοση». Δυστυχώς, εμβολιασμένοι και μη εμβολιασμένοι φαίνεται πως έχουν τις ίδιες πιθανότητες να κολλήσουν, μόνο που οι πρώτοι μπορεί να το περάσουν μία… μία βραχνάδα στο λαιμό και πονοκέφαλο, ενώ οι εμβολιασμένοι να ταλαιπωρηθούν περισσότερο.

Αυτές οι αλήθειες λοιπόν, οδήγησαν τους ειδικούς στη διαμόρφωση των υγειονομικών πρωτοκόλλων που μας δυσκολεύουν, μας τσαντίζουν, μας κάνουν να αισθανόμαστε πως «γυρίζουμε πίσω».

Δεν είναι αποτυχία των εμβολίων. Τα εμβόλια κάνουν τη δουλειά. Κάθε σκεύασμα, ασφαλώς και προσαρμόζεται στις μεταλλάξεις των ιών. Το ίδιο θα γίνει και με τα εμβόλια. Είναι μόνο οι… εκπλήξεις που μας επιφυλάσσει ο κορωνοϊός, ειδικά όταν βρίσκει «παρθένους» οργανισμούς (δηλαδή ανεμβολίαστους).

Και δεν «γυρίζουμε πίσω». Απλά, είμαστε υποχρεωμένοι να… κυνηγάμε έναν ιό που τώρα όμως τον ξέρουμε πολύ καλύτερα.

Και θα τον κυνηγάμε, αναπροσαρμόζοντας εμβόλια, φάρμακα και στρατηγικές, έως ότου τα εμβόλια φτάσουν παντού και ο ιός δεν έχει πολλά περιθώρια να μετατρέπει ανθρώπινους οργανισμούς σε δικά του, «εργαστήρια».