ΑΠΟΨΗ: Πάσχα «ελευθερίας» και… ακρίβειας

Μεγάλο Σάββατο, 23 Απριλίου 2022.

Λίγο προτού ακουστεί σε όλη τη χώρα το «Χριστός Ανέστη».

Λίγο προτού χτυπήσουν χαρμόσυνα οι καμπάνες των εκκλησιών και ανάψουν οι φλόγες στα κεριά και τις λαμπάδες των Ελλήνων.

Μετά από δύο σκληρά χρόνια περιορισμών λόγω πανδημίας, το φετινό Πάσχα θα είναι το πρώτο «ελεύθερο». Με πολλούς να έχουν επιλέξει ήδη να βγουν εκτός πόλεων και να επιστρέψουν στα χωριά τους ή να απολαύσουν μερικές μέρες απόδρασης στα πανέμορφα μέρη που έχει παντού αυτή η χώρα. Όλοι μάλλον θυμόμαστε εκείνη την Ανάσταση στα μπαλκόνια, πριν δύο χρόνια. Και γι’ αυτό όλοι καταλαβαίνουμε πόσο πολύτιμη είναι η δυνατότητα να τηρήσουμε τα ήθη και έθιμά μας, όπως και να μπορούμε να βρεθούμε κοντά στα αγαπημένα μας πρόσωπα.

Από την άλλη πλευρά βέβαια, ούτε και αυτό το Πάσχα είναι ανέφελο. Εδώ και περίπου δύο μήνες όλοι ζούμε στην ανασφάλεια που έχει πυροδοτήσει σε όλη την Ευρώπη η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Και όλοι βιώνουμε μία μεγάλη ενεργειακή ανασφάλεια που έχει πυροδοτήσει το μεγαλύτερο πληθωριστικό κύμα των τελευταίων δεκαετιών στην Ευρώπη.

Η πλειοψηφία των Ελλήνων θα πει φέτος το «Χριστός Ανέστη» υπό τον φόβο των… λογαριασμών ρεύματος και εν μέσω μίας ακρίβειας που εξανεμίζει εισοδήματα και προσδοκίες ανάκαμψης.

Η Ελλάδα όμως δεν θα λυγίσει. Δεν λύγισε στα πιο σκληρά χρόνια της οικονομικής κρίσης. Δεν λύγισε στις πιο μαύρες μέρες της πανδημίας. Δεν θα λυγίσει, ούτε και τώρα. Γιατί κάθε φορά που η Ελλάδα βρίσκεται μπροστά σε μία πολύ δύσκολη καμπή, αυτός ο τόπος έχει τη δυνατότητα να αναδεικνύει τις πιο μεγάλες δυνάμεις και αρετές του.

Κάποτε, πριν χρόνια, ένας ξένος (πρέσβης στην Ελλάδα), είχε πει: «Οι Έλληνες σκοτεινιάζουν στις φωτεινές μέρες και λάμπουν στις σκοτεινές μέρες». Εννοώντας τότε, (εν μέσω της μεγάλης δίνης που είχε πυροδοτήσει η κρίση χρέους), ότι σε αντίθεση με την πλαδαρότητα που ως λαός επιδεικνύουμε στις καλές εποχές, μετατρεπόμαστε σε «ατσάλι» στις δύσκολες εποχές. Και μάλλον είχε δίκιο…

Καλή Ανάσταση και καλό Πάσχα!