ΑΠΟΨΗ: Ας… θυμηθούμε την Πάτρα

Είναι πιθανό, εφόσον επαληθευτούν οι μετεωρολογικές προγνώσεις, η πρωθυπουργική επίσκεψη στην Αχαΐα την προσεχή Τρίτη και Τετάρτη, να γίνει υπό την παρουσία ενός βαρομετρικού χαμηλού που θα φέρει βροχές.

Στην Αχαΐα όμως – και ιδιαίτερα στην Πάτρα – είμαστε συνηθισμένοι σε βαρομετρικά χαμηλά. Και όχι μόνο στα πραγματικά, αυτά δηλαδή που φέρνουν μπόρες και καταιγίδες, αλλά και σε άλλου τύπου. Κυρίως σε αυτά που δημιουργούν μιζέρια, εσωστρέφεια και για πολλά χρόνια κρατούν την πόλη και την ευρύτερη περιοχή στα «χαμηλά πατώματα» της Ελλάδας και της Ευρώπης.

Είναι μια καλή ευκαιρία λοιπόν, με την αφορμή της πρωθυπουργικής επίσκεψης, να ξαναρίξουμε μια ματιά της Πάτρας στον χάρτη. Να θυμηθούμε ότι είναι η «πύλη προς τη Δύση», μία περιοχή που βρίσκεται σε ένα πολύ σημαντικό σταυροδρόμι μεταξύ Βόρειας Αφρικής, Μέσης Ανατολής και Ευρώπης και που θα μπορούσε να είναι ένα από τα πιο σημαντικά λιμάνια της νοτιοανατολικής Ευρώπης.

Είναι και μία ευκαιρία να ανατρέξουμε λίγο στην ιστορία της Πάτρας. Και να θυμηθούμε επίσης ότι αυτή η πόλη μεγάλωσε και ομόρφυνε, αποτελώντας την πιο «ευρωπαϊκή πόλη» της Ελλάδας, όταν κοίταξε τον ορίζοντα πέρα από τη θάλασσα και άρχισε το εμπόριο και τις εξαγωγές προϊόντων.

Αν τα θυμηθούμε όλα αυτά, τότε ίσως καταλάβουμε ότι ο νέος σιδηροδρομικός άξονας πρέπει να φτάσει… χθες στο λιμάνι της Πάτρας, ότι και το λιμάνι της Πάτρας πρέπει να μεγαλώσει και να αποκτήσει εμπορικό τμήμα, αλλά και ότι έχουμε ανάγκη από ένα ισχυρό και αναβαθμισμένο αεροδρόμιο.

Το μέλλον της Πάτρας περνάει από τους (σύγχρονους) δρόμους, τον σιδηρόδρομο, το λιμάνι και το αεροδρόμιο!

Μόνο εάν η πόλη αποκτήσει σύγχρονες και συνδυασμένες μεταφορές μπορεί να ανακτήσει την παλιά της δύναμη. Μόνο αν ξαναγίνει κέντρο εμπορίου και εξαγωγών, θα μεγαλώσει και θα ομορφύνει πάλι, θα ελκύσει επενδύσεις και θα δώσει ελπίδα και προοπτική στη νέα γενιά.

Το έχουμε γράψει πολλές φορές: Η εποχή που στην Πάτρα κάπνιζαν τα φουγάρα των μεγάλων βιομηχανιών πέρασε ανεπιστρεπτί. Μπορεί να έρθει όμως μία νέα εποχή ανάπτυξης, μέσα από νέες παραγωγικές μονάδες ή ακόμα και μέσα από προϊόντα τεχνολογίας και καινοτομίας που θα παράγονται εδώ. Αρκεί όλα αυτά τα προϊόντα να βρίσκουν εύκολους τρόπους διακίνησης και κυρίως εξαγωγής.

Αυτό είναι κατά τη γνώμη μας το πιο όμορφο μέλλον που μπορεί να περιμένει η Πάτρα. Αν αποφασίσει να ξανακοιτάξει πέρα από τον στενό ορίζοντα, πέρα από διεκδικήσεις και αιτήματα καθημερινότητας και μικροπολιτικής σκοπιμότητας, πέρα από απαιτήσεις του είδους «να μπαλώσουμε τις λακκούβες».