ΑΠΟΨΗ: Κοινωνία… αγριάνθρωπων

Ό,τι είχαμε να γράψουμε σχετικά με την αποκαλούμενη «οπαδική βία» και τα μέτρα που εξήγγειλε πρόσφατα η κυβέρνηση, το γράψαμε. Και το γράψαμε, όχι ως ειδικοί, αλλά ως άνθρωποι που έχουμε ζήσει τον αθλητισμό και τα γήπεδα από τα «κάτω πατώματα» και όχι από τις θέσεις των επισήμων. Από εκεί και πέρα, κάθε μέτρο και κάθε απόφαση θα κριθεί εκ του αποτελέσματος και γι’ αυτό, όλοι θα περιμένουμε τα αποτελέσματα.

Ας έρθουμε όμως στο ζήτημα της βίας που γενικότερα θεριεύει στην κοινωνία μας. Προχθές το βράδυ είχαμε μία συμπλοκή στα Ζαρουχλέικα. Καμία σχέση με οπαδική βία. Την ίδια ώρα, τα φώτα της δημοσιότητας έχουν πέσει πάνω σε ένα 7χρονο παιδάκι στον Βόλο που υπήρξε θύμα bullying, με τους γονείς να καταγγέλλουν πως οι εκπαιδευτικοί στο σχολείο δεν έκαναν τίποτα, ίσως μόνο κάποιες συστάσεις στο άλλο παιδί. Και αυτό, καμία σχέση με την οπαδική βία. Μήπως θυμάστε και την πρόσφατη γυναικοκτονία στη Σαλαμίνα;

Σταχυολογούμε, ενδεικτικά, μερικά μόνο περιστατικά βίας των τελευταίων ωρών. Περιστατικά που δεν συνδέονται με οπαδούς και χούλιγκανς, αλλά συνιστούν ωμή βία.

Έχουμε καταλάβει άραγε, ως κοινωνία και ως κράτος, ότι μετά τα lockdown της πανδημίας, μοιάζει σαν να έχει ανοίξει το κουτί της Πανδώρας; Έχουμε αντιληφθεί ότι πολλές αιτίες και αφορμές – ψυχολογικές, κοινωνικές, οικονομικές – έχουν γίνει ένα κουβάρι που παράγει ένα πρωτοφανές κύμα βίας; Αντιλαμβανόμαστε ότι δεν πρόκειται πια για το απλό «πείραγμα» του παλιού καιρού ή το πολύ – πολύ, για κάποια μεμονωμένα περιστατικά που πάντοτε συνέβαιναν και πάντοτε θα συμβαίνουν;

Πάρα πολλοί τριγύρω μας κυκλοφορούν με το ζωνάρι λυμένο για καυγά. Το βλέπουμε καθημερινά στον δρόμο, στη δουλειά, στις κοινωνικές επαφές μας. Μετατρεπόμαστε σε… αγριάνθρωπους, την ίδια ώρα που ένα νέο κύμα «πολιτικής ορθότητας» έχει μετατραπεί σε φονταμενταλισμό. Μπερδέψαμε το φλερτ με τη σεξουαλική παρενόχληση κα αναγάγαμε ανέκδοτα και παροιμίες σε… cringe! Φτιάχνουμε έναν κόσμο με «σελοφάν τελειότητας», βαθιά άρρωστο όμως. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η ελευθερία έχει μετατραπεί σε ελεθεριότητα και σε ασυδοσία. Ποιος θα μας βάλει από το τέλμα; Ποιός; Στην εποχή μας, αποδομούνται οι ποιητές, σιωπούν οι άνθρωποι του πνεύματος, χάνονται οι σοφοί…