ΑΠΟΨΗ: Η δημοκρατία ποτέ δεν φοβάται τον διάλογο και την άποψη

Ούτε λόγος πως μία εκδήλωση που έχει τίτλο: «Μένουμε Ευρώπη»; και υπότιτλο: «Υποκλοπές, Δικαιώματα και Κράτος Δικαίου», μοιάζει να ειρωνεύεται το «Μένουμε Ευρώπη», ένα ψευτοδίλημμα που τέθηκε πριν μερικά χρόνια στον δημόσιο διάλογο με την αφορμή ενός ακατανόητου δημοψηφίσματος που συσσώρευσε δεινά στην χώρα (capital controls και τρίτο μνημόνιο) για να καταρρεύσει αμέσως μετά το δημοψήφισμα σαν χάρτινος πύργος.

Όσοι ζήσαμε εκείνα τα γεγονότα και είχαμε ταχθεί υπέρ του μετώπου της λογικής και κατά οποιασδήποτε προσπάθειας διχασμού των Ελλήνων – όλοι θυμόμαστε τους «μενουμευρωπαίους», τους «γερμανοτσολιάδες», κλπ – προφανώς και πιστεύουμε πως δεν υπάρχει δίλημμα, ειδικά σε μία άλλη δύσκολη εποχή, όπου η Ευρώπη, με τα καλά και τα κακά της, είναι το μοναδικό «σπίτι» που έχουμε.

Επ’ αυτού, βέβαια, ο καθένας μπορεί να έχει την άποψή του. Κάποιοι, ενδεχομένως και σήμερα, να πιστεύουν ότι η Ευρώπη είναι «λάκκος λεόντων» και «κόλαση» για την Ελλάδα. Παντού και πάντοτε, για οποιοδήποτε ζήτημα, θα υπάρχουν διαφορετικές απόψεις. Έως και ακραίες… Αυτή είναι όμως η δημοκρατία. Ακόμα και η ελάσσονα μειοψηφία μπορεί να εκφράσει ελεύθερα την άποψή της, από τη στιγμή βέβαια που δεν απειλεί την ίδια την δημοκρατία και δεν προσβάλλει τις άλλες απόψεις.

Εν πάση περιπτώσει όμως, το ζήτημα εν προκειμένω δεν είναι αυτή καθαυτή η εκδήλωση, αλλά η πρόσκληση στον Βαγγέλη Βενιζέλο να μιλήσει σε αυτή την εκδήλωση και η διαδικτυακή αντίδραση της Άννας Διαμαντοπούλου και άλλων γνωστών ανθρώπων στον δημόσιο διάλογο.

Ο ίδιος ο Βαγγέλης Βενιζέλος, στις επικριτικές αναρτήσεις, απάντησε ως εξής: «Μένουμε Ευρώπη αλλά δεν ανεχόμαστε προσβολές των θεμελιωδών δικαιωμάτων και των εγγυήσεων του κράτους δικαίου για να μη επωφεληθούν πολιτικά οι αντίπαλοι του “Μένουμε Ευρώπη” την περίοδο 2015-2019».  Προφανώς και θα πάει στην εκδήλωση λοιπόν, η οποία μέσα από όλα αυτά πέτυχε να συγκεντρώσει και τα φώτα της δημοσιότητας.

Ωστόσο, ας σκεφτούμε και κάτι άλλο: Όλος αυτός ο θόρυβος για μία εκδήλωση στην οποία είναι προφανές ότι θα ακουστούν πολλές και διαφορετικές απόψεις, δεν συνιστά την αναγέννηση ενός διχαστικού διλήμματος που δεν θα έπρεπε να υπάρχει; Στο κάτω – κάτω όλοι ξέρουμε τη θέση και την ιδεολογική τοποθέτηση του Βενιζέλου. Και τις περισσότερες φορές, η μη συμμετοχή είναι χειρότερη από τη συμμετοχή σε ένα δημόσιο βήμα. Κανένας δεν πρέπει να… τρελαίνεται, λοιπόν.  Και οι αντιδράσεις, μάλλον ήσαν αρκετά βιαστικές…